учацвяры́х, прысл.

Колькасцю ў чатыры асобы (пра асоб рознага полу або істот ніякага роду).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фармаліза́цыя, ‑і, ж.

Прадстаўленне якой‑н. галіны ведаў у выглядзе сістэмы доказаў або вылічэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фігаро́, нескл., н.

Кароткая вольнага крою жаночая кофтачка, якую адзяваюць на сукенку або блузку.

[Ад уласнага імя героя камедыі Бамаршэ.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотакарэспандэ́нцыя, ‑і, ж.

Карэспандэнцыя для якога‑н. часопіса або газеты ў выглядзе фатаграфічных здымкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фразі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

Выдзяляць у вымаўленні або пры выкананні выразныя месцы фраз.

[Фр. phraser.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фрыкасэ́, нескл., н.

Нарэзанае дробнымі кавалачкамі смажанае або варанае мяса ці рыба ў соусе.

[Ням. fricassée.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фрыцю́р, ‑у, м.

Глыбокі слой алею або жывёльнага тлушчу, у якім смажаць кулінарыя вырабы.

[Фр. friture.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фуга́та, нескл., н.

Музычная тэма ў стылі фугі, якая з’яўляецца часткай санаты або сімфоніі.

[Іт. fugato.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлёрка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Разм. Хлорная вапна ў выглядзе раствору або парашку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чабурэ́чная, ‑ай, ж.

Невялікі рэстаран або закусачная, дзе падаюць чабурэкі і іншыя ўсходнія стравы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)