Паме́шчык ’землеўладальнік, звычайна дваранін, пан’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ). З рус.поме́щик (Крукоўскі, Уплыў, 74), дзе з’яўляецца дэрыватам ад поместье (гл.) (Фасмер, 3, 323).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ánders
adv іна́кш, іна́чай
níemand ~ als… — ніхто́ іна́чай, як
~ wérden — мяня́цца
~ máchen — мяня́ць
so und nichts ~ — так і не іна́кш
jémand ~ — хто́сьці і́ншы
írgendwo ~ — дзе-не́будзь у і́ншым ме́сцы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
астракі́зм
(гр. ostrakismos)
1) гіст. выгнанне небяспечных для дзяржавы грамадзян у Старажытнай Грэцыі, якое вырашалася шляхам тайнага галасавання чарапкамі, дзе пісаліся імёны выгнаннікаў;
(Не ведаць) куды вочы дзець (разм.) — пра адчуванне сораму.
(Не ведаць) куды рукі дзець (разм.) — пра адчуванне няёмкасці, разгубленасці.
|| незак.дзява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паго́да, -ы, ДМ -дзе, ж.
Стан атмасферы ў дадзеным месцы, у дадзены час; добрае надвор’е.
Марозная п.
Хто дажджом косіць, той пагодай сушыць (з нар.). Рабіць пагоду (перан.: мець рашаючае значэнне ў якой-н. справе). Чакаць з мора пагоды (перан.: знаходзіцца ў чаканні чаго-н. няпэўнага).
|| памянш.паго́дка, -і, ДМ -дцы, ж. (разм.).
|| прым.паго́дны, -ая, -ае (спец.).
Пагодныя ўмовы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ла́зня, -і, мн. -і, -яў, ж.
1. Спецыяльнае памяшканне, дзе мыюцца і парацца.
Пабудаваць новую лазню.
2. Мыццё ў такім памяшканні (разм.).
Пасля малацьбы добра схадзіць і ў лазню.
3.перан. Наганяй, суровая вымова (разм.).
◊
Даць (задаць) лазні (разм.) — даць наганяй, строгую вымову.
|| памянш.ла́зенька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек, ж.
|| прым.ла́зневы, -ая, -ае іла́зенны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нагля́д, -у, М -дзе, м.
1. Назіранне за кім-, чым-н. для аховы, кантролю, вывучэння і г.д.
Працаваць пад наглядам старэйшых.
Знаходзіцца пад наглядам урачоў.
2. Догляд, клопат.
Дбайны н.
3.з азначэннем. Група асоб, якая ажыццяўляе назіранне з мэтай аховы, кантролю і г.д.
Санітарны н.
Апякунскі н.
Тэхнічны н.
|| прым.нагля́дны, -ая, -ае (да 3 знач.; спец.).
Наглядныя органы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)