хадавы́ в разн. знач. ходово́й;

~выя я́касці аўтамабі́ля — ходовы́е ка́чества автомоби́ля;

х. тра́нспарт — ходово́й тра́нспорт;

х. вал — ходово́й вал;

~во́е ко́ла — ходово́е колесо́;

х. тава́р — ходово́й това́р;

х. вы́раз — ходово́е выраже́ние;

х. час су́дна — ходово́е вре́мя су́дна

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Schíffsbesatzung

f -, -en кама́нда су́дна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бра́шпіль, ‑я, м.

Лябёдка для спуску і падымання якара, размешчаная ў насавой частцы судна.

[Гал. braadspil.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашвартава́цца, ‑туецца; зак.

Спец. Замацавацца тросамі (швартовамі) каля прычала; стаць на прычал (пра судна).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кабата́жнік, ‑а, м.

1. Марак, які плавае на кабатажным судне.

2. Разм. Кабатажнае судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

турбахо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Судна, якое прыводзіцца ў рух паравой або газавай турбінай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ува́л, ‑у, м.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. уваліць ​1 (у 7 знач.). Увал судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́хта, ‑ы, ДМ яхце, ж.

Паруснае, маторнае або паравое спартыўнае ці турысцкае судна.

[Ад гал. jacht.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

coaster [ˈkəʊstə] n.

1. падста́ўка (для шклянкі, бутэлькі і да т.п.), паддо́н

2. кабата́жнае су́дна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ры́льнік ’судна (начное)’ (ветк. Мат. Гом.). Ад ры́ла (гл.), паколькі начынне мае ры́ла ’носік’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)