састыкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Ажыццявіць стыкоўку. Састыкаваць магістраль. Састыкаваць часткі судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флібусцье́рскі, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які мае адносіны да флібусцьера, належыць яму. Флібусцьерскае судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фок-ма́чта, ‑ы, ДМ ‑чце, ж.

Пярэдняя мачта ў насавой частцы судна.

[Ад гал. fokkemast.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цвіндэ́к, ‑а, м.

Памяшканне паміж дзвюма палубамі судна, прызначанае для каманды, пасажыраў, грузаў.

[Англ. tween-deck.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шварто́віць, ‑тоўлю, ‑товіш, ‑товіць; незак., што.

Разм. Тое, што і швартаваць. Швартовіць судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дрэйфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; незак.

1. Рухацца пад дзеяннем ветру або цячэння (пра лёд, судна і пад.).

2. Адхіляцца ад узятага курсу пад дзеяннем чаго‑н. (пра судна, самалёт).

3. Манеўруючы парусамі, заставацца прыблізна на адным месцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГАЛС

(галанд. hals),

1) курс судна адносна ветру: левы галс (вецер дзьме з левага боку), правы галс.

2) Адрэзак шляху судна (ад павароту да павароту), якое ідзе зігзагападобным курсам пры лавіраванні пад ветразямі, выкананні прамерных работ, траленні і інш. 3) Прылада, якая мацуе да мачты ніжні наветраны вугал ветразя (галсавы вугал).

т. 4, с. 470

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ДЖО́НКА

(малайскае djong, скажонае кіт. чуань судна),

грузавое драўлянае ветразевае судна з шырокімі і высока прыўзнятымі кармой і носам. Мае 2—4 мачты. Ветразі чатырохвугольнай формы з цыновак і бамбукавых рэек. Асадка невялікая, грузападымальнасць да 600 т. На Дж. перавозяць грузы, выкарыстоўваюць як жыллё. Распаўсюджаны ў Паўд.-Усх. Азіі.

Джонка.

т. 6, с. 89

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

панто́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Пласкадоннае судна, якое служыць апорай для наплаўнога моста, якіх-н. часовых збудаванняў.

2. Плывучы мост.

Навесці п. цераз раку.

|| прым. панто́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

глі́сер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Пласкадоннае быстраходнае маторнае судна, якое пры вялікай хуткасці лёгка слізгаціць па воднай паверхні і дае малую асадку (у 2 знач.).

|| прым. глі́серны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)