рассна́сціць, ‑снашчу, ‑снасціш, ‑снасціць; зак., што.

Зняць аснашчанне, аснастку (з судна). Расснасціць яхты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)