перерасти́ сов., в разн. знач. перарасці́;

сын переро́с отца́ сын пераро́с ба́цьку;

ста́чки переросли́ в восста́ние ста́чкі перараслі́ ў паўста́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўста́ць, -а́ну, -а́неш, -а́не; зак.

1. Узняцца на барацьбу з кім-, чым-н., супраць каго-, чаго-н., узняць паўстанне.

Народ паўстаў супраць царызму.

2. супраць чаго. Не згаджаючыся, пярэчачы, выступіць супраць чаго-н. (высок.).

П. супраць несправядлівасці.

3. перан. Узнікнуць у памяці, ва ўяўленні.

У думках паўстала ўсё ранейшае жыццё.

4. З’явіцца перад вачамі, паказацца.

Перад намі паўстала цікавая карціна.

|| незак. паўстава́ць, -таю́, -тае́ш, -тае́; -таём, -таяце́, -таю́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

«Медны бунт», гл. Маскоўскае паўстанне 1662

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Саляны бунт», гл. Маскоўскае паўстанне 1648

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

БАШКІ́РСКІЯ ПАЎСТА́ННІ 17—18 ст.,

выступленні супраць феад., нац. і рэліг. прыгнёту, захопу зямель рус. памешчыкамі.

Паўстанне 1662—64 ахапіла амаль усю Башкірыю, асабліва яе паўд.-ўсх. ч., але было раздробленае і не мела агульнага кіраўніцтва. Штуршком да паўстання 1681—83 з’явілася прымусовая хрысціянізацыя башкіраў. Пачалося восенню 1681, да лета 1682 ахапіла ўсю Башкірыю, праходзіла пад лозунгам «свяшчэннай вайны» супраць рускіх. Нар. масы, якія напачатку прымалі актыўны ўдзел у паўстанні, адышлі ад яго, што і вырашыла зыход паўстання. Антырус. накіраванасць мела і паўстанне 1705—11. Самае буйное — паўстанне 1735—40, яго непасрэдная прычына — буд-ва ў Башкірыі горных заводаў і крэпасцяў і прысваенне зямель башкіраў. Пацярпела жорсткае паражэнне. Паўстанне 1755 — супраць царскай адміністрацыі і мясц. Феад. знаці. Было выклікана ўзмацненнем феад. прыгнёту, прымусовай хрысціянізацыяй. Ахапіла б.ч. Башкірыі. Нягледзячы на паражэнне, паўстанне мела станоўчы вынік — прыгнёт у Башкірыі быў паслаблены.

т. 2, с. 364

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

узбро́ены прич., прил., в разн. знач. вооружённый;

у. атра́д — вооружённый отря́д;

~нае паўста́нне — вооружённое восста́ние;

◊ у. да зубо́ў — вооружённый до зубо́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

задушы́ць сов.

1. задуши́ть, задави́ть, удуши́ть, удави́ть;

2. разг. (загрызть — о волке) задави́ть, заре́зать;

3. перен. (усмирить) подави́ть;

з. паўста́нне — подави́ть восста́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Áuferstehung

f - уваскрашэ́нне; паўста́нне з мёртвых; перан. тс. адраджэ́нне

die ~ Chrísti — рэл. Уваскрашэ́нне Хрысто́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

«Сіцылійская вячэрня» (нар. паўстанне 1282) 9/540

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

stifle [ˈstaɪfl] v.

1. душы́ць, заглуша́ць; задыха́цца;

a stifling day ду́шны дзень;

be stifled by smoke задыха́цца ад ды́му

2. стры́мліваць (пазяханне, слёзы і да т.п.);

stifle a revolt задушы́ць паўста́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)