задушы́ць сов.

1. задуши́ть, задави́ть, удуши́ть, удави́ть;

2. разг. (загрызть — о волке) задави́ть, заре́зать;

3. перен. (усмирить) подави́ть;

з. паўста́нне — подави́ть восста́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)