фасфары́ты

(ад фосфар)

асадачныя горныя пароды, насычаныя фасфатамі; выкарыстоўваюцца для вырабу мінеральных угнаенняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Бахма́ты ’касматы, пушысты’ (Гарэц.), бахма́тый (Бяльк.); адносіцца таксама і да раслін, параўн. бахма́ты ’пышны’ (букет) (Др.-Падб.), бахматая мята (Кіс.). Укр. бахма́тий ’мешкаваты (аб адзенні)’. Відавочна, вытворнае ад бахма́т ’конь татарскай пароды’ (’касматы конь’ → ’касматы’). Параўн. рус. бахме́т ’той, што касматы, махнаты, з доўгай шэрсцю’. Гл. яшчэ бухма́ты.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

спаўза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да спаўзці.

2. Апаўзці, асесці пад уздзеяннем дажджу, падземных вод і пад. (пра глебу, горныя пароды). Высокія берагі, падмытыя вадою, раптам спаўзалі ў ваду і знікалі бясследна. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

альбітафі́р

[ад альбіт + (пар)фір]

магматычная горная парода, разнавіднасць парфіру, у якім крышталі асноўнай масы пароды прадстаўлены альбітам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

афіялі́ты

(ад гр. ophis = змяя + -літ)

асноўныя і асадачныя горныя пароды, якія трапляюцца разам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вулканаге́нны

(ад вулкан + -генны)

звязаны паходжаннем з дзейнасцю вулканаў (напр. в-ыя горныя пароды).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гіпербазі́ты

(ад гіпер- + гр. basis = аснова)

горныя пароды вулканічнага паходжання, з нязначным утрыманнем крэменякіслаты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гры́фель

(ням. Griffel)

палачка з асобай пароды сланцу для пісання на аспіднай (грыфельнай) дошцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыягене́з

(гр. diagenesis = перараджэнне)

ператварэнне рыхлых адкладаў на дне басейнаў у асадачныя горныя пароды.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Arabian

[əˈreɪbiən]

1.

adj.

ара́бскі

2.

n.

1) ара́б -а m.; ара́бка f.

2) конь ара́бскае паро́ды, ара́бскі конь

•

- Arabian camel

- The Arabian Nights

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)