interlinia

ж. друк.

1. шпона;

2. адлегласць паміж радкоў; інтэрліньяж

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tenuously [ˈtenjuəsli] adj. сла́ба;

The two ideas are only tenuously connected. Паміж гэтымі дзвюма ідэямі амаль няма сувязі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gangway [ˈgæŋweɪ] n.

1. схо́ды, схо́дкі, трап

2. BrE прахо́д (паміж двума радамі крэслаў у тэатры, аўтобусе, цягніку)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

interaction [ˌɪntərˈækʃn] n. (between, with) узаемадзе́янне;

interaction between a teacher and a student узаемадзе́янне памі́ж наста́ўнікам і студэ́нтам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

friction [ˈfrɪkʃn] n.

1. трэ́нне

2. (between) нязго́да, разла́д;

There was friction between them. Паміж імі ўзнік разлад.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

similarity [ˌsɪməˈlærəti] n. (to, in) падабе́нства;

There are points of similarity between them. Паміж імі ёсць нейкае падабенства.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абза́ц, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Чырвоны радок, водступ управа ў пачатку першага радка тэксту.

Пісаць з абзаца.

2. Частка тэксту паміж двума такімі водступамі.

Прачытаць першы а. на памяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абало́на, -ы, ж.

1. Частка даліны ракі, якая ў паводку заліваецца вадою.

Прылесная балоцістая а.

2. Малады слой драўніны, што знаходзіцца паміж стрыжнем і карою.

|| прым. абало́нны, -ая, -ае.

Абалонныя лугі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

лагу́на, -ы, мн. -ы, -гу́н, ж.

1. Марскі заліў, аддзелены ад мора пясчанай касой.

2. Унутраны вадаём атола, а таксама ўчастак мора паміж каралавым рыфам і берагам.

|| прым. лагу́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прака́тка, -і, ДМ -тцы, ж.

Гарачая апрацоўка металу шляхам абціскання паміж вярчальнымі валамі ў асобных станах для надання яму патрэбнай формы, профілю.

П. труб.

|| прым. прака́тны, -ая, -ае.

П. стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)