Абла́савацца ’аблюбаваць сабе нешта смачнае і мець цягу да яго’ (КЭС). Гл. ласы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Праця́гуваць ’мець акцэнт пэўнай мовы’ (воран., Сл. ПЗБ). З польск. (za)przeciągiwać ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыкме́ць ’набыць’ (Мат. Гом.). Верагодна, кантамінацыя дзеясловаў прыкме́ціць і (зай)ме́ць/прыйма́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Выгляда́ць ’чакаць’ (Яруш.); ’пазіраць; мець выгляд’ (БРС, Гарэц., Яруш., КЭС, лаг.), укр. вигляда́ти ’тс’, рус. выгля́дывать ’вызіраць, паказвацца, мець выгляд’, польск. wyglądać ’вызіраць, цікаваць, чакаць’. Да глядзець; параўн. аналагічныя ўтварэнні з іншымі дзеясловамі — вы‑зіраць, рус. вы‑сматривать ’тс’, значэнне ’мець выгляд’ другаснае; параўн. рус. выглядеть ’тс’, польск. wyglądać ’тс’, чэш. vyhližet ’тс’, рус. выглядеть лічаць калькай з ням. aussehen, чым тлумачыцца незак. тр. дзеяслова, незалежна ад наяўнасці прыстаўкі вы‑ (Фасмер, 2, 367; Шанскі, 1, В, 220).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адахво́ціць, ‑ахвочу, ‑ахвоціш, ‑ахвоціць; зак., каго.

Прымусіць адвыкнуць ад чаго‑н.; адвучыць, выклікаць неахвоту да чаго‑н.; адбіць ахвоту хадзіць, рабіць што‑н., мець зносіны з кім‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азнача́ць, азна́чыць

1. (вызначаць) bestímmen;

2. (мець значэнне) bedéuten vt; bezéichnen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

хаджэ́нне ср. хожде́ние;

◊ х. ў наро́д — хожде́ние в наро́д;

х. па му́ках — хожде́ние по му́кам;

мець х. — име́ть хожде́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

шэ́лег м., уст. полу́шка ж.;

◊ не мець ні ~га — не име́ть ни полу́шки;

ні на ш. — ни на грош

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

изоби́лие ср. бага́цце, -цця ср., даста́так, -тку м.;

изоби́лие проду́ктов бага́цце праду́ктаў;

прийти́ к изоби́лию прыйсці́ к даста́тку;

наступи́ло изоби́лие прыйшло́ бага́цце;

име́ть всего́ в изоби́лии мець ва ўсім даста́так, мець усяго́ ў даста́тку, мець усяго́ ў вялі́кай ко́лькасці;

у нас в изоби́лии расту́т лека́рственные тра́вы у нас у вялі́кай ко́лькасці расту́ць ле́кавыя тра́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Дачыне́нне ’дачыненне’ (БРС). Магчыма, паланізм. Параўн. польск. mieć do czynienia ’мець справу’ (з кімсьці).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)