◎ Кілга́ць ’кульгаць на адну нагу; мець павольную хаду’ (II ас.). Гл. кульгаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адро́знівацца, ‑аецца; незак., ад каго-чаго.

Мець асаблівасці, рысы, якія адрозніваюць адзін прадмет ад другога. [Маладзейшы] вельмі адрозніваўся ад свайго панурага таварыша і выглядам, і жвавасцю рухаў. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злаві́ць, злаўлю, зловіш, зловіць.

Зак. да лавіць (ва ўсіх значэннях, акрамя адцення «мець сталым заняткам промысел, здабычу каго‑н.»).

•••

Злавіць на вуду — падмануць, ашукаць, перахітрыць каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

residíeren

vi пражыва́ць, мець рэзідэ́нцыю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wégkönnen

* vi мець магчы́масць пайсці́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erfréchen

(sich) асме́львацца, мець наха́бнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

have the last word

мець, сказа́ць апо́шняе сло́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

keep on file

мець на ўлі́ку, у картатэ́цы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

be sought after

быць пажада́ным, мець вялі́кі по́пыт

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

неприча́стный недаты́чны; непрычы́нны; няўдзе́льны; невінава́ты;

быть неприча́стным (к кому, чему) не мець дачыне́ння (да каго, чаго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)