Lupi fauci manum ne committe
Не кладзі руку ў пашчу ваўку.
Не суй руку в пасть волку.
бел. Між дзвярэй пальца не кладзі. Не кладзі пальцы ў зубы, бо адкусіць. Не кладзі сабаку пальца ў рот.
рус. Не клади волку пальца в рот. Меж дверей пальца не клади.
фр. Il ne faut pas se moquer des chiens qu’on ne soit hors du village (Не стоит дразнить собак, пока не вышел из деревни).
англ. It’s a bold mouse that nestles in the cat’s ear (Смела мышь, которая гнездится в ухе кота).
нем. Dem Teufel in den Rachen laufen (Попасть чёрту в зубы). In Teufels Küche kommen/geraten (В кухню чёрта [В самое пекло] попасть/угодить).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
wprawiać
незак. устаўляць; упраўляць;
wprawiać szyby — устаўляць шыбы;
wprawiać zęby — устаўляць (ставіць) зубы;
wprawiać w zdumienie — здзіўляць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
сквозь предлог с вин. праз (што); скрозь (што);
пробира́ться сквозь толпу́ прабіра́цца праз (скрозь) нато́ўп;
я был гото́в сквозь зе́млю провали́ться я быў гато́вы скрозь зямлю́ правалі́цца;
◊
смотре́ть сквозь па́льцы глядзе́ць праз па́льцы;
сказа́ть сквозь зу́бы сказа́ць праз зу́бы;
смотре́ть сквозь при́зму глядзе́ць праз пры́зму;
смотре́ть сквозь ро́зовые очки́ глядзе́ць праз ружо́выя акуля́ры.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Mätzchen
n -s, - разм. малы́ш, дурне́нькі
◊ ~ máchen — стро́іць ду́рня, рабі́ць глу́пствы
mach mir kéine ~ vor! — не загаво́рвай мне зу́бы!
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
скрозьI прыназ durch, hindúrch (A);
скрозь шчы́ліну durch die Rítze;
скрозь тума́н im Nébel;
гавары́ць скрозь зу́бы vor sich hin múrmeln;
скрозь слёзы únter Tränen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
жы́жка, ‑і, ДМ ‑жцы, ж.
1. Цякучая сумесь вадкіх і цвёрдых рэчываў. Гнаявая жыжка. □ Да раніцы ад прыгожай белі не засталося і следу — усё было пакрыта брудна-шэрай жыжкай з гразі і снегу. Васілёнак.
2. Вадкая частка стравы. Джвучка боўтаецца лыжкай у халадніку — ловіць агуркі; сёрбае праз зубы жыжку. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́скудзь, ‑і, ж.
Разм. пагард. Пра каго‑н. агіднага, паскуднага або пра што‑н. агіднае, паскуднае. Даміра падышоў зусім блізка, адштурхнуў Канькова, працадзіўшы скрозь зубы: — Ты вось што, на маёй дарозе не стой. Думаў, чалавек ты, аж не,.. поскудзь. Асіпенка. Самагонная поскудзь борзда разлілася па .. [Саўкавых] жылах, стукнула ў галаву. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
со́чны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і сакавіты. Растуць, цвітуць сады і вінаграды, У сонцы спеюць сочныя плады. Купала. І сонца узышло! Трубі, трубі, пастух! Склікай кароў сваім вясёлым клічам. Травою сочнаю іх пачастуе луг, Напоіць рэчка іх вадой крынічнай. Панчанка. З-за тоўстых сочных губ паказваліся вялікія конскія зубы. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
*Вярэ́йкі, варэ́йкі ’дошкі або жэрдкі, якія выконваюць функцыю прымітыўных варот’ (хойн., Нар. сл.); ’крайнія зубы грабянёў’ (КТС). Да *‑віраць < ver‑/vor‑/vьr‑. Гэты корань маецца ў бел. абора < ob‑vora. Суф. ‑эйк‑ пашыраны ў зах.-бел. гаворках (Сцяцко, Афікс. наз., 37). Параўн. таксама чэш. zavírati ’зачыняць’, závora ’засоўка, закрутка’, závorky ’шлагбаум’, славац. vora ’агароджа’, укр. вір ’агароджа з жэрдак’, вірʼя ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Перакавы́ (піракавы́) ’папярочны (пра бэльку, баразну, загон)’ (Сл. ПЗБ; Мат. Маг.), ’канявая сцяна’ (ЛА, 4), ’пярэдні (пра зубы)’ (Нар. Гом.). Да пе́рак (гл.). Сюды ж перакавень ’папярочка (пра баразну)’ (бых., ЛА, 2), перакаве́ц ’тс’ (чэрв., Нар. лекс., ЛА, 2), перакаві́к, пяра́к ’градка ўпоперак’ (Шат.), пірікаві́ца ’папярочная перакладзіна’ (Юрч. СНЛ), бялын. піракаве́ц ’палена’, піракавы́я барозны — папярочныя барозны, засаджаныя бульбай (Нар. сл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)