побере́чь сов.

1. (сохранить на некоторое время) паберагчы́, прыберагчы́; (постеречь) пасцерагчы́, папільнава́ць;

побере́чь де́ньги для дете́й паберагчы́ (прыберагчы́) гро́шы для дзяце́й;

2. (отнестись бережно, заботливо) паберагчы́, пашанава́ць;

побереги́ своё здоро́вье паберажы́ (пашану́й) сваё здаро́ўе;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

КУРБЕ́КА Іван Сцяпанавіч

(н. 10.11.1934, в. Серабрышча Баранавіцкага р-на Брэсцкай вобл.),

бел. паэт і літ.знавец. Скончыў БДУ (1958). З 1958 у Літ. музеі Я.Купалы, з 1964 у Літ.-мемарыяльным музеі Я.Коласа. Друкуецца з 1958. Выдаў зб. гумарыстычных вершаў «Абы здароўе» (1979), кн. лінгвістычных загадак (шарады, метаграмы, лагагрыфы, анаграмы) «Хітрыя літары» (1991), зб. «Руска-беларускія крыжасловы: Займальны дапаможнік для ўдасканалення мовы» (1993), альбомы «Янка Купала» (1965, 2-е выд. 1983), «Якуб Колас» (1967, 2-е выд. 1980, у сааўт.), «Якуб Колас: Жыццё і творчасць» (1974, у сааўт.). Складальнік зб. «Успаміны пра Якуба Коласа» (1982). Творы К. змешчаны таксама ў калект. зб-ках «Асцюкі за каўняром» (1989), «Вожык смяецца» (1992) і інш.

І.У.Саламевіч.

т. 9, с. 45

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

trapić się

незак. турбавацца, мучыцца, непакоіцца;

trapić się o córkę — непакоіцца за дачку;

trapić się zdrowiem dzieci — турбавацца за здароўе дзяцей

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zrujnować

зак.

1. разбурыць; зруйнаваць;

zrujnować gospodarkę — разбурыць гаспадарку;

zrujnować zdrowie (życie) — загубіць здароўе (жыццё);

zrujnować kraj — спустошыць краіну;

2. разарыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

падарва́ць, ‑рву, ‑рвеш, ‑рве; ‑рвём, ‑рвяце; зак., каго-што.

1. Знішчыць, разбурыць узрывам. Падарваць танк. Падарваць мост. □ Каб не здавацца ў рукі ворагу, «Вараг» падарвалі і падтрымалі славу рускага флоту. Колас.

2. перан. Нанесці шкоду, аслабіць, разладзіць. Падарваць аўтарытэт. □ Гераічная барацьба лепшых сыноў рабочага класа падарвала ўстоі самаўладства, устоі векавечнай цемры, няволі. Купала. // Разм. Сапсаваць сваё або чыё‑н. здароўе. [Асмалоўскі:] — Хоць бы пасаромеўся, што нябожчыцу-жонку падарваў на рабоце. Сіўцоў.

•••

Падарваць жывот (жываты) — тое, што і надарваць жывот (жываты) (гл. надарваць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагарэ́ць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Згарэць да канца ці да якога‑н. месца. Хата дагарэла. Адна абкураная печ сіратліва стаяла на вогнішчы. Шамякін. Вэня.. трымаў рукі ў саломе, пакуль запалка не дагарэла да пальцаў. Чорны.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.); перан. Перастаць свяціцца; патухнуць. А зара як дагарыць, Усё звоняць камары. Танк.

3. перан. Зачахнуць, памерці. Увосень здароўе Зосі вельмі пагоршылася, і яна дагарэла, як свечка, на віду ў любага чалавека. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расстро́ены

1. (пра здароўе і г. д.) untergráben; zerrüttet;

расстро́ены стра́ўнік verdórbener Mágen;

2. (пра музычны інструмент) verstímmt;

3. (аб планах, намерах) veréitelt;

4. (пра чалавека) níedergeschlagen, verstímmt, míssgestimmt;

5. (пра беспарадак):

расстро́еная гаспада́рка verkómmene [verlótterte] Wírtschaft

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падарва́ць сов., в разн. знач. подорва́ть; (здоровье, силы — ещё) надорвать;

п. гаспада́рку — подорва́ть хозя́йство;

п. аўтарытэ́т — подорва́ть авторите́т;

п. здаро́ўе — подорва́ть (надорва́ть) здоро́вье;

п. мост — подорва́ть мост;

◊ п. жыво́т (жываты́) са сме́ху — подорва́ть живо́т (животы́) со́ смеху

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

corporal

I [ˈkɔrpərəl]

adj.

1) цяле́сны, фізы́чны

corporal punishment — цяле́сная ка́ра

corporal soundness — фізы́чнае здаро́ўе

2) асабі́сты

corporal possession — рэ́чы асабі́стага ўжы́тку, асабі́стая ўла́снасьць

II [ˈkɔrpərəl]

n.

капра́л -а m.

III [ˈkɔrpərəl]

n., Relig.

антымі́нс -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

аднаві́цца сов.

1. в разн. знач. восстанови́ться; (в памяти — ещё) воссозда́ться;

здаро́ўе ~ві́лася — здоро́вье восстанови́лось;

а. ў права́х — восстанови́ться в права́х;

усе́ падзе́і ~ві́ліся ў па́мяці — все собы́тия восстанови́лись (воссозда́лись) в па́мяти;

2. возобнови́ться;

заня́ткі ~ві́ліся — заня́тия возобнови́лись

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)