пе́ршынец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

1. Першае, старэйшае дзіця.

2. перан., чаго або які. Тое, што з’явілася, створана першым па часе (высок.).

Наваполацкі нафтаперапрацоўчы завод — п.

Беларусі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Wéchselbalg

m -(e)s, -bälge дзіця́-вы́радак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

úngezogen

a нявы́хаваны, грубы́, непаслухмя́ны (пра дзіця)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Bánkert

m -s, -e уст. пазашлю́бнае дзіця́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Néugeborene

sub n -n, -n нованаро́джанае дзіця́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Pflégekind

n -(e)s, -er прыёмнае дзіця́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

су́сліць несов., разг. су́слить, сусо́лить;

дзіця́ с. па́льцы — ребёнок су́слит (сусо́лит) па́льцы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калыха́ць scháukeln vt; wíegen vt;

калыха́ць дзіця́ ein Kind wíegen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раско́рмліваць mästen vt, áuffüttern vt, fett máchen; ǘberernähren vt (дзіця)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

nagusek

м. галыш (пра дзіця, ляльку)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)