дакана́ць

1. (давесці да знямогі) zu Grúnde ríchten; verníchten vt; den Rest geben* (D);

гэ́та яго́ дакана́ла das gab ihm den Rest;

2. (дакончыць) erlédigen vt; zu Énde führen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ве́дама

1. прысл гл вядома;

даве́сці да ве́дама benáchrichtigen vt, j-n in Kénntnis sétzen;

прыма́ць да ве́дама zur Kénntnis nehmen*; sich (D) mérken;

2. часц únbedingt; natürlich, fréilich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

самагу́бства н Sélbstmord m -(e)s, -e, Fréitod m -(e)s;

ско́нчыць самагу́бствам Sélbstmort begéhen*, sich das Lében néhmen*; den Fréitod wählen;

даве́сці да самагу́бства in den Sélbstmord tréiben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

niewinność

niewinnoś|ć

ж.

1. невінаватасць, бязвіннасць;

dowieść ~ci — давесці (даказаць) невінаватасць;

2. нявіннасць; бяскрыўднасць;

uosobienie ~ci — увасабленне нявіннасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

размары́ць, ‑мару, ‑морыш, ‑морыць; зак., каго.

Разм. Давесці да расслабленага, санлівага стану. Сонечнае цяпло, лясны водар размарылі .. [Галку]. Рамановіч. Распалілі грубачку, цяплынь паступова размарыла нас, і не было ахвоты падымацца, каб ісці далей. Карамазаў. / у безас. ужыв. У хаце было горача ад моцна напаленай печы, і хлопцаў хутка размарыла, пацягнула на сон. Корзун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тані́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

Спец.

1. Надаць (надаваць) поўнае гучанне музычнаму або маўленчаму тэксту (пры спяванні, чытанні і пад.).

2. што. Давесці (даводзіць) афарбоўку прадмета да патрэбнага тону. // Зрабіць (рабіць) дэкаратыўную апрацоўку скульптуры для ўстаранення дэфектаў матэрыялу, з мэтай імітацыі і пад. Таніраваць мармуровую статую. // Афарбаваць (афарбоўваць) фатаграфічныя відарысы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дане́сці​I

1. (даставіць) (да якога-н месца) trágen* vt; bríngen* vt (да каго-н, чаго-н (bis A, bis zu D);

2. перан (давесці да свядомасці) leicht verständlich máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

устанаві́ць, -наўлю́, -но́віш, -но́віць; -но́ўлены; зак., што.

1. Паставіць належным чынам.

У. генератар.

У. прыцэл.

2. Вызначыць, назначыць, зацвердзіць, увесці ў дзеянне.

У. дзяжурства.

У. дні адпачынку.

У. нормы выпрацоўкі.

3. Наладзіць, ажыццявіць.

У. сувязь з кім-н.

4. і з дадан. Выявіць, вызначыць; давесці, адкрыць.

У., што чалавек не вінаваты.

У. ісціну.

|| незак. устана́ўліваць, -аю, -аеш, -ае і устанаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. устано́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 1 знач.) і устанаўле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Размары́н 1 ’вечназялёная духмяная расліна’ (Некр. і Байк.), ст.-бел. розмаринъ (1710), рус. розмари́н, розмари́н, польск. rozmaryn, чэш. rozmarýna, славац. rozmarín, в.-луж. rósmarja, н.-луж. rosmar(i)ja, славен. rọ̑žmarin, харв. rozma(ri)n. Праз ням. Rosmarin з лац. rōsmarīnus ’тс’ < rōs marīnus ’марская раса’.

Размары́н 2 ’стома’ (КЭС). Назоўнік, утвораны ад дзеяслова размары́ць ’давесці да расслабленага, санлівага стану’, як ме́шань ад мяша́ць. Гл. ма́рыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кале́ние ср.

1. техн. гартава́нне, -ння ср.;

2. (нагревание) напа́л, -лу м.;

тёмно-кра́сное, бе́лое кале́ние цёмна-чырво́ны, бе́лы напа́л;

3. (поджаривание) пра́жанне, -ння ср.;

◊

довести́ до бе́лого кале́ния даве́сці да шале́нства.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)