ві́цэ-ко́нсул, ‑а, м.

Службовае званне намесніка консула. // Асоба, якая мае такое званне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

душапрыка́зчык, ‑а, м.

У дарэвалюцыйнай Расіі — асоба, на якую завяшчальнік ускладваў выкананне завяшчання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

індыві́дуум, ‑а, м.

Кніжн. Кожны самастойна існуючы жывы арганізм; асобіна. // Асобны чалавек, асоба.

[Лац. individuum — асобіна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампазі́тар, ‑а, м.

Асоба, якая стварае музычныя творы. Кампазітары-класікі. Беларускія савецкія кампазітары.

[Ад лац. compositor — складальнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кансульта́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Асоба, якая дае кансультацыі па пытаннях сваёй спецыяльнасці.

[Ад лац. consultans, consultantis — дарадчык.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэдыто́р, ‑а, м.

Асоба або ўстанова, якія даюць у крэдыт грошы або тавары.

[Лац. creditor.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падра́дчык, ‑а, м.

Асоба ці ўстанова, якія вядуць якія‑н. работы па падрадах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашпарты́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Асоба, якая займаецца прапіскай пашпартоў (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэпатрыя́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Асоба, якая вяртаецца на радзіму ў выніку рэпатрыяцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юриди́ческий в разн. знач. юрыды́чны;

юриди́ческая консульта́ция юрыды́чная кансульта́цыя;

юриди́ческий факульте́т юрыды́чны факультэ́т;

юриди́ческое лицо́ юрыды́чная асо́ба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)