Паня́ццеадна з форм адлюстравання свету ў мысленні чалавека; уяўленне аб чым-н.; веданне чаго-н.’ (ТСБМ). З рус. поня́тие ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 40).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кіры́ліца, ‑ы, ж.

Адна з дзвюх стараславянскіх азбук, якая лягла ў аснову рускага, беларускага, украінскага і іншых алфавітаў.

[Ад імя славянскага асветніка 9 ст. Кірылы, які склаў гэту азбуку.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клевяшчы́на, ‑ы, ж.

Адна‑, двух- або шматгадовая расліна сямейства парасонавых з белымі або чырванаватымі кветкамі і плодам сямянкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

найме́нне, ‑я, н.

Назва, імя. Тут жыве адна дзяўчына па найменню Мілавіца, а на выгляд — як зарніца! Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стылаба́т, ‑а, М ‑баце, м.

У архітэктуры — ніжняя частка будынка, фундамент, на якім стаіць адна або некалькі калон.

[Грэч. stylobatēs.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гангстэры́зм

(ад гангстэр)

арганізаваная злачыннасць, адна з формаў бізнесу; бандытызм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эпібалі́я

(ад гр. epibole = покрыва, абрастанне)

адна з форм гаструляцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Мыта́ра ’рубель (на возе сена)’ (мсц., ісл., ДАБМ, к. 289). Няясна. Магчыма ад ст.-рус. мытарница ’таможня’, дзе знаходзіўся шлагбаум — адна са знешніх прыкмет мытніцы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сплошно́й

1. (сплошь идущий) суцэ́льны; (непрерывный) безупы́нны, беспераста́нны; адзін;

сплошна́я коллективиза́ция суцэ́льная калектывіза́цыя;

сплошны́м пото́ком суцэ́льным (безупы́нным, беспераста́нным) пато́кам;

там сплошны́е леса́ там скрозь лясы́;

там сплошна́я грязь там адна́ гразь;

2. (не разделяющийся на слои) суцэ́льны;

сплошно́й грани́т суцэ́льны грані́т;

3. перен., разг. безупы́нны, беспераста́нны; адзі́н;

сплошно́й вздор адна́ лухта́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

śpiewka

ж. песенька;

wciąż ta sama śpiewka — усё (зноў) адна і тая ж песенька

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)