Verbum

скат³, -а, М ска́це, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Нахільная паверхня чаго-н., пакаты спуск.

Бераг Нёмана з высокім пясчаным скатам.

стрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., што.

Цярпліва аднесціся да чаго-н., вынесці, вытрымаць (што-н. непрыемнае, нясцерпнае).

С. боль.

С. несправядлівасць.

удушы́цца, -ушу́ся, -у́шышся, -у́шыцца; зак. (разм.).

1. Павесіцца.

2. Памерці ад чаго-н. засеўшага ў горле.

|| незак. уду́швацца, -аюся, -аешся, -аецца.

укла́дчык², -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які займаецца ўкладваннем, укладкай чаго-н.

У. рэек.

|| ж. укла́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

упа́лы, -ая, -ае.

1. Які ўваліўся, запаў унутр чаго-н.

Упалыя вочы.

2. перан. Аслабелы, слабы (пра голас).

Гаварыць упалым голасам.

усярэ́дзіне, прысл. і прыназ.

1. прысл. Унутры, у цэнтры чаго-н.

Мыць бутэльку ў.

2. прыназ. з Р. Пасярод.

У. двара.

учо́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Асоба, якая вядзе ўлік чаго-н.

У. палявой брыгады.

|| ж. учо́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

фармалі́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж. (разм.).

Фармальныя (у 2 знач.) адносіны да чаго-н., прытрымліванне фармальнасцей, схільнасць да знешняй формы.

фі́глі-мі́глі, фігляў-мігляў (разм.).

Жарты, хітрыкі, незразумелыя і непрыстойныя прыёмы для дасягнення чаго-н.

Ведаю я вашы ф., не пройдзе!

цвярды́ня, -і, мн. -і, -ды́нь, ж.

1. Крэпасць, умацаванае месца.

Брэсцкая ц.

2. перан., чаго або якая. Цвёрдая апора.

Ц. міру.