папаме́раць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.
Разм. Мераць доўга, неаднаразова; памераць многа чаго‑н. [Уладзімір:] — Эх, колькі я сваімі нагамі папамераў зямлі! Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)