панастру́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Настругаць, нагабляваць вялікую колькасць чаго‑н.

2. і без дап. Разм. Стругаючы, насмеціць усюды, у многіх месцах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)