stuff1 [stʌf] n.

1. infml рэ́чыва, матэрыя́л;

We’ll see what stuff he’s made of. Мы паглядзім, што ён за чалавек.

2. infml мана́ткі, нажы́ткі

do one’s stuff рабі́ць сваю́ спра́ву;

stuff and nonsense! лухта́! глу́пства!;

that’s the stuff! гэ́та што трэ́ба!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tale [teɪl] n.

1. апавяда́нне; апо́весць; пада́нне;

a romantic tale раманты́чная гісто́рыя, “Winter’s Tale” «Зі́мняя ка́зка» (п’еса Шэкспіра)

2. плётка, чу́тка, пагало́ска;

It’s only a tale. Гэта толькі плёткі.

old wives’/travellers’ tales вы́думкі, ка́зкі, плёткі, небылі́цы;

tell tales распуска́ць плёткі, плятка́рыць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vanity [ˈvænəti] n.

1.славалю́бства, пыхлі́васць; ганары́стасць;

injured vanity абра́жанае самалю́бства;

do smth. out of vanity рабі́ць што-н. з-за пыхлі́васці;

tickle smb.’s vanity це́шыць чыё-н. самалю́бства

2. fml дарэ́мнасць, ма́рнасць;

All is vanity of vanities. Усё гэта марная мітусня.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

waste1 [weɪst] n.

1. марнава́нне, марнатра́ўства; Іt’s a waste of time. Гэта марная трата часу.

2. адкі́ды;

cotton wastes паку́лле;

go/run to waste марнава́ць, пераво́дзіць (што-н.)

3. pl. wastes пу́стка, пустэ́ча;

the ice wastes of the Antarctic ледзяна́я пусты́ня Антаркты́кі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мінда́льнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., з кім-чым і без дап.

Разм.

1. Быць сентыментальным, да прыкрасці ласкавым. [Лютынскі:] Я не з’яўляюся непраціўленцам злу: міндальнічаць і гуляць у шляхетнасць не буду. Крапіва.

2. Праяўляць празмерную мяккасць, паблажлівасць да каго‑н. [Даніла:] — Я гэта гавару, каб ты не міндальнічаў са зладзеямі ды гультаямі. Пасля людзі дзякуй скажуць. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

му́фта, ‑ы, ДМ ‑фце, ж.

1. Прыналежнасць жаночай вопраткі, род адкрытага з двух бакоў цёплага мяшочка для сагравання рук. Ідучы, .. [Рыма] не размахвала рукамі, як гэта рабіў.. [Міхась], а ўвесь час трымала іх у муфце. Лупсякоў.

2. Спец. Прыстасаванне, якое служыць для злучэння канцоў труб, валаў, стальных канатаў і пад. Жалезная муфта. Гумавая муфта. Муфта счаплення.

[Ад ням. Muffe.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падо́лець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак., каго-што.

Перамагчы ў бойцы, барацьбе; асіліць. Нас не падолець у бітвах крывавых, Страх невядомы савецкім людзям. Глебка. // перан. Разм. Перасіліць, пераадолець якое‑н. пачуццё, хваляванне і пад. Хоць патуранне [вучням] было і шкодна з педагагічнага боку, і Лабановіч гэта ведаў, але падолець гэту сваю слабасць не мог ніякім чынам. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакаўзну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

1. Не ўстаяць, не ўтрымацца на коўзкім месцы; паслізнуцца. У той дзень была галалёдзіца, тратуары зрабіліся слізкімі і Валіку прыходзілася ўвесь час асцерагацца, каб не пакаўзнуцца. Жычка.

2. перан. Разм. Дапусціць памылку ў паводзінах, якіх‑н. дзеяннях. [Бацька:] — Глядзі толькі не пакаўзніся, справа гэта не такая простая. Сіўцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паглы́блены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад паглыбіць.

2. перан.; у знач. прым. Грунтоўны, сур’ёзны. Паглыблены псіхалагічны аналіз.

3. перан.; у знач. прым. Засяроджаны на чым‑н., заняты чым‑н. [Саладуха] утароплівае позірк на Пыльца, і ў вачах яго скачуць вясёлыя чорцікі. Гэта заўважае нават узрушаны .. і паглыблены ў свае думкі Адам Лаўрэнавіч. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падво́ены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад падвоіць.

2. Павялічаны ўдвая; двайны. Падвоеная цана. Падвоены каравул. // перан. Значна павялічаны, узмоцнены. Падвоеная пільнасць. □ Часам.. [Валодзя], чым-небудзь забавіўшыся, забываў, што яму трэба рабіць, а ўспомніўшы, прымаўся за гэта з падвоенай энергіяй. Ракітны.

3. у знач. прым. Які складаецца з двух аднародных прадметаў; здвоены. Падвоеная нітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)