Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
stride1[straɪd]n.
1. вялі́кі крок
2. пахо́дка, хада́;
♦
make great/rapid stridesрабі́ць вялі́кія/ху́ткія по́спехі;
get into one’s strideBrE бра́цца за спра́ву;
take smth. in one’s strideBrE пераадо́льваць што-н. без намага́нняў
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
inquiry
[ˈɪnkwəri]
n., pl. -quiries
1) за́пыт -у m., распы́тваньне n.; пыта́ньне n.
2) даве́дкі pl.
to make inquiries — рабі́ць за́пыты
3) сьле́дзтва n., дасьле́даваньне n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
molehill
[ˈmoʊlhɪl]
n.
1) кратаві́на f. (земляны́ капе́ц над наро́ю крата́)
2) не́шта малава́жнае
to make a mountain (out) of a molehill — рабі́ць з му́хі слана́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
footstep
[ˈfʊtstep]
n.
1) крок -у m.
2) сьлед -у m.
to follow in another’s footsteps — рабі́ць так, як не́хта і́ншы рабі́ў; ісьці́ па не́чыіх сьлядо́х
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
nadrabiać
незак.
1. наганяць;
nadrabiać stracony czas — наганяць страчаны час;
2. дарабляць;
3. надточваць;
nadrabiać miną — рабіць добрую міну; не падаваць выгляду
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
upodobanie
upodobani|e
н.do czego схільнасць да чаго;
wedle własnego ~a — паводле свайго густу;
robić co z ~em — рабіцьшто з задавальненнем
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
wrażenie
н.
1. уражанне;
sprawiać wrażenie — рабіць (выклікаць) уражанне;
być pod ~m — знаходзіцца пад уражаннем;
odnosić ~e — мець уражанне;
2. адчуванне; успрыманне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
potrzebować
potrzeb|ować
незак.kogo/czego мець патрэбу у кім/чым; патрабаваць чаго;
nie ~ujesz tego robić — табе не трэба гэта рабіць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Жэ́рабя ’ўмоўны знак пры вызначэнні парадку, чарговасці і да т. п.’ Балг.жрѐбие ’тс’. Параўн. рус.жребий (< ст.-сл.), дыял.же́ребей, же́ребий, укр.же́реб ’тс’, жеребій ’пэўная частка поля’ (Жэлях.), славац.žreb ’жэрабя’, ’латарэйны білет’, славен.žrêb ’жэрабя’, серб.-харв.жре̑б, жри̏јеб, ждре̑б ’тс’, макед.ждре̂б ’тс’. Ст.-слав.жрѣбъ, жрѣбии ’жэрабя’. Ст.-рус.жеребей ’жэрабя, доля, частка; карцечны шрот’. Ст.-прус.girbin ’лік’; параўн. літ.ger̃bti ’шанаваць’ (Параўн. прасл.*čьtǫ ’шаную’ і ’лічу’), ням.kerben ’рабіць зарубкі’, грэч.γράφω ’пішу’. Першапачаткова жэрабя ’кавалак дрэва з зарубкай (надпісам, лікам)’, ці ’адрэзак зямлі’. Бел. форма з суфіксам ‑я (< *‑ę < *‑ent) адлюстроўвае, відаць, невялікі памер гэтага кавалка шляхам аднясення да групы малых істот (і прадметаў). Зыходнае прасл.*žerb‑ < і.-е.*gerbh‑ ’рабіць рысы і г. д.’ Покарны, 1, 392; Фасмер, 47–48; Шанскі, 1, Д, Е, Ж, 297; Скок, 3, 672–673; БЕР, 1, 554; Траўтман, 87; Тапароў, E–H, 242; Хэмп, Этимология, 1981, 37.