remind [rɪˈmaɪnd] v.

1. (about/of) напаміна́ць, рабі́ць напамі́н;

I must remind you of your promise. Я павінна напомніць вам аб вашым абяцанні

2. : remind smb. of smb./smth. нага́дваць каму́-н. каго́-н./што-н.; выкліка́ць успамі́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stride1 [straɪd] n.

1. вялі́кі крок

2. пахо́дка, хада́;

make great/rapid strides рабі́ць вялі́кія/ху́ткія по́спехі;

get into one’s stride BrE бра́цца за спра́ву;

take smth. in one’s stride BrE пераадо́льваць што-н. без намага́нняў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

inquiry

[ˈɪnkwəri]

n., pl. -quiries

1) за́пыт -у m., распы́тваньне n.; пыта́ньне n.

2) даве́дкі pl.

to make inquiries — рабі́ць за́пыты

3) сьле́дзтва n., дасьле́даваньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

molehill

[ˈmoʊlhɪl]

n.

1) кратаві́на f. (земляны́ капе́ц над наро́ю крата́)

2) не́шта малава́жнае

to make a mountain (out) of a molehill — рабі́ць з му́хі слана́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

footstep

[ˈfʊtstep]

n.

1) крок -у m.

2) сьлед -у m.

to follow in another’s footsteps — рабі́ць так, як не́хта і́ншы рабі́ў; ісьці́ па не́чыіх сьлядо́х

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nadrabiać

незак.

1. наганяць;

nadrabiać stracony czas — наганяць страчаны час;

2. дарабляць;

3. надточваць;

nadrabiać miną — рабіць добрую міну; не падаваць выгляду

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

upodobanie

upodobani|e

н.do czego схільнасць да чаго;

wedle własnego ~a — паводле свайго густу;

robić co z ~em — рабіць што з задавальненнем

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wrażenie

н.

1. уражанне;

sprawiać wrażenie — рабіць (выклікаць) уражанне;

być pod ~m — знаходзіцца пад уражаннем;

odnosić ~e — мець уражанне;

2. адчуванне; успрыманне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

potrzebować

potrzeb|ować

незак. kogo/czego мець патрэбу у кім/чым; патрабаваць чаго;

nie ~ujesz tego robić — табе не трэба гэта рабіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Жэ́рабя ’ўмоўны знак пры вызначэнні парадку, чарговасці і да т. п.’ Балг. жрѐбие ’тс’. Параўн. рус. жребий (< ст.-сл.), дыял. же́ребей, же́ребий, укр. же́реб ’тс’, жеребій ’пэўная частка поля’ (Жэлях.), славац. žreb ’жэрабя’, ’латарэйны білет’, славен. žrêb ’жэрабя’, серб.-харв. жре̑б, жри̏јеб, ждре̑б ’тс’, макед. ждре̂б ’тс’. Ст.-слав. жрѣбъ, жрѣбии ’жэрабя’. Ст.-рус. жеребей ’жэрабя, доля, частка; карцечны шрот’. Ст.-прус. girbin ’лік’; параўн. літ. ger̃bti ’шанаваць’ (Параўн. прасл. *čьtǫ ’шаную’ і ’лічу’), ням. kerbenрабіць зарубкі’, грэч. γράφω ’пішу’. Першапачаткова жэрабя ’кавалак дрэва з зарубкай (надпісам, лікам)’, ці ’адрэзак зямлі’. Бел. форма з суфіксам ‑я (< *‑ę < *‑ent) адлюстроўвае, відаць, невялікі памер гэтага кавалка шляхам аднясення да групы малых істот (і прадметаў). Зыходнае прасл. *žerb‑ < і.-е. *gerbh‑рабіць рысы і г. д.’ Покарны, 1, 392; Фасмер, 47–48; Шанскі, 1, Д, Е, Ж, 297; Скок, 3, 672–673; БЕР, 1, 554; Траўтман, 87; Тапароў, E–H, 242; Хэмп, Этимология, 1981, 37.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)