Verbum

sovereignty [ˈsɒvrənti] n. fml

1. найвышэ́йшая ўла́да;

the sovereignty of the people ула́да, яка́я нале́жыць наро́ду

2. суверэ́ннасць, суверэнітэ́т, незале́жнасць;

exercise sovereignty здзяйсня́ць пра́ва суверэнітэ́ту;

encroach upon smb.’s sovereignty рабі́ць зама́х на права́ чыйго́-н. суверэнітэ́ту