экземато́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае характар экземы. Экзематозны працэс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экспрэсіяні́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да экспрэсіянізму, экспрэсіяніста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эласці́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да эласціну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эска́рпавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да эскарпа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эўдэманісты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эўдэманізму, эўдэманіста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Каркю́шкі ’кавалак бервяна’ (Крачк.). Мабыць, недакладная дэфініцыя: слова мае форму Pluralia tantum і эліест, які не адлюстроўвае гэту множнасць. Хутчэй за ўсё насілкі, г. зн. парныя палкі, якія кладуцца па плечы тых, хто нясе. Параўн. укр. коркиші ’плечы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ко́мша ’маруда’ (Нар. словатв.). Значэнне гэтага слова пададзена няправільна. Аб гэтым сведчыць ілюстрацыя: «Ці скора ужо тэй комша накомшыцца?» З кантэксту відаць, што комша мае значэнне ’абжора’, таму яго трэба суадносіць з комшыць ’прагна есці булку, пірог’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мінёны (мн. л.), ‑аў ’узоры на тканіне, вытканай у чатыры ніты’, мінёны(й) ’які мае колеры вясёлкі’ (Бяльк.) — калька з балт. моў, параўн. літ. marginỹs ’узор’ — margúoti ’мільгацець’. Да мяня́ць, мяня́цца. Параўн. таксама зах.-рус. асташк. менне́ться ’блішчэць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мішура́ ’пазалочаныя або пасярэбраныя металічныя ніткі, з якіх вырабляюць парчу, галуны і інш.’, ’знешняя, падманная бліскучасць’ (ТСБМ). З рус. мишура́ ’тс’, якое, аднак, не мае надзейнай этымалогіі: мяркуемае араб. muzevvere, mozavvir ’падробка’ не падыходзіць фанетычна (Фасмер, 2, 631).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тапарэ́ц ’харыус’ (гродз., Жукаў). Параўн. польск. toporek ’тс’. Падаецца яшчэ топо́р ’тс’, польск. topór ’тс’, які атрымаў назву з-за таго, што пячонка гэтай рыбы мае форму сякеры, гл. Усачова, Слав. ихт. терм., 156. Гл. таксама Брукнер, 573.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)