patient

[ˈpeɪʃənt]

1.

adj.

1) цярплі́вы

2) насто́йлівы

2.

n.

пацые́нт -а m., хво́ры -ага m., хво́рая f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

шмараві́дла, ‑а, н.

Разм. Густая сумесь тлушчу з рознымі лекавымі рэчывамі для ўцірання ў скуру ці змазвання яе; мазь. Апрача розных сухіх траў у старога былі і нейкія пякучыя шмаравідлы, ад націрання якімі хворы ўскокваў, як шалёны, з ложка і бег на вуліцу. Рамановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АЛКАГО́ЛЬНЫЯ ПСІХО́ЗЫ,

вострыя, зацяжныя і хранічныя псіхічныя расстройствы ад хранічнага алкагалізму. Найб. частая форма — алкагольны дэлірый (белая гарачка) узнікае, калі раптоўна спыніць прыём алкаголю. Пачынаецца з бяссоніцы і трывожнага настрою. Пазней з’яўляюцца зрокавая і слыхавая галюцынацыі; хворыя бачаць насякомых і дробных жывёл. Гэта выклікае страх і рухальны неспакой. Хвароба цягнецца некалькі дзён. Пры адсутнасці лячэння часта прыводзіць да смерці. Хворыя сацыяльна небяспечныя. Востры алкагольны галюцыноз і алкагольны параноід развіваецца таксама на фоне пахмельнага сіндрому і дэпрэсіўна-трывожнага настрою, але галюцынацыі слыхавыя: хворы «чуе» асуджальныя, абразлівыя або пагражальныя галасы. Параноід часцей бывае ў выглядзе алкагольнага трызнення рэўнасці. Пры энцэфалапатыі Гае—Верніке да псіх. расстройстваў далучаюцца неўралгічныя і саматычныя парушэнні. Пры хранічных алкагольных галюцынозах слыхавыя галюцынацыі (хворы да іх прывыкае і часам ставіцца крытычна) цягнуцца многія гады, нават пры цвярозым ладзе жыцця. Корсакаўскі псіхоз (хвароба ўпершыню апісана рус. псіхіятрам С.С.Корсакавым) характарызуецца значнымі парушэннямі памяці і полінеўрытам (запаленнем перыферычных нерв. ствалоў).

Ф.М.Гайдук.

т. 1, с. 262

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

То́мны ’стомлены’ (калінк., Сл. ПЗБ, Ласт., Пятк. 2), то́мный ’хворы, нездаровы (пра жывот, цела і пад.)’ (Бяльк.). Вытворныя ад тамі́ць, гл. Сюды ж то́мна ’цяжка (ад душэўных перажыванняў’) (Бяльк.), ’кепска, дрэнна’ (Касп.), ’кепска, млосна’ (Стан.), то́мнасьць ’стомленасць’ (Мат. Гом.), ’томнасць, знямога ад душэўных перажыванняў’ (Бяльк.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

уя́ўны éingebildet; vórgetäuscht; schéinbar, Schein-;

уя́ўны хво́ры Schéinkranke (sub) m -n, -n; матэм уя́ўныя лі́кі imaginäre Záhlen;

уя́ўная лі́нія éine imaginäre [gedáchte] Líni¦e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

анкалагі́чны мед onkológisch, Onkologíe-, Geschwúlst-;

анкалагі́чнае захво́рванне Geschwúlsterkrankung f -, -en;

анкалагі́чны хво́ры Geschwúlstkranke (sub) m -n, -n, Krébskranke (sub) m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ненарма́льны

1. ánomal, ábnorm, ánormal; régelwidrig; ún gewöhnlich (незвычайны);

2. разм (душэўна хворы) nicht normál, nicht ríchtig (im Kopf); verrückt, wáhnsinnig (вар’яцкі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

unsound [ʌnˈsaʊnd] adj.

1. нездаро́вы; сапсава́ны, гнілы́;

unsound lungs сла́быя лёгкія

2. памылко́вы; ненадзе́йны;

unsound reaso ning неаргументава́ныя до́казы;

unsound principles няпра́вільныя пры́нцыпы;

of unso und mind псіхі́чна хво́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

insane

[ɪnˈseɪn]

adj.

1) ненарма́льны, псыхі́чна хво́ры

an insane asylum — дом для псыхі́чна хво́рых

2) кра́йне неразу́мны, бязглу́зды; ідыёцкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bilious

[ˈbɪliəs]

adj.

1) жо́ўцевы

2) хво́ры на жоўць ці пе́чань

3) Figur. бурклі́вы, зласьлі́вы; зло́сны, у злым гумо́ры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)