уна́ймы прысл:

узя́ць уна́ймы míeten vt;

аддава́ць уна́ймы vermíeten vt;

здава́цца уна́ймы zu vermíeten sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

павадо́к м Léine f -, -n;

узя́ць саба́ку на павадо́к éinen Hund an die Léine néhmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

абцугі́ мн тэх, тс перан Zánge f -, -n;

узя́ць у абцугі́ in die Zánge nehmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

áusstechen

* vt

1) выко́лваць

2) гравірава́ць

3) перан. пераўзысці́, узя́ць верх

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Éhestand

m -es, -stände шлю́бнае жыццё

in den ~ tréten* — узя́ць шлюб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Schlépptau

n -s, -e буксі́рны кана́т [трос]

ins ~ néhmen* — узя́ць на буксі́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

вы́гарадзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

1. Выдзеліць якую‑н. плошчу агароджай. Выгарадзіць прагон для жывёлы.

2. перан. Разм. Узяць пад абарону, апраўдаць каго‑н. з вінаватых. Страйболаў.. імкнуўся апраўдацца, выгарадзіць сябе перад Дзерашам. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расця́жка, ‑і, ДМ ‑жцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. расцягваць — расцягнуць (у 1, 2 знач.).

2. Р мн. ‑жак. Стальны трос або дрот, які захоўвае што‑н. у пэўным становішчы. Узяць на расцяжкі. Умацаваць расцяжкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зду́жаць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).

1. каго-што. Узяць верх у барацьбе, бойцы; перамагчы.

Бароўся з тым, каго мог з.

2. што і з інф. Справіцца з тым, што патрабуе вялікіх фізічных намаганняў, многа працы.

Здужаў падняць на плечы мех.

3. перан., што. Засвоіць, зразумець (разм.).

З. курс фізікі.

|| незак. зду́жваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

навяза́ць, -вяжу́, -вя́жаш, -вя́жа; -вяжы́; -вя́заны; зак.

1. чаго. Нарыхтаваць, зрабіць шляхам вязання.

Н. шапак.

Н. венікаў.

2. каго (што). Прымацаваць, узяць на прывязь.

Н. каня на лузе.

3. перан., каго-што каму. Прымусіць каго-н. прыняць або зрабіць што-н. супраць яго волі, жадання.

Н. сваю думку.

Н. бой.

|| незак. навя́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)