karambol, ~u

м.

1. карамболь;

2. сутыкненне, удар;

karambol na szosie — сутыкненне (аварыя) на шашы (з удзелам некалькіх аўтамабіляў)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

імпакты́ты

(ад англ. impact = удар, сутыкненне)

асобны клас адносна рэдкіх шклаватых або абломкава-шклаватых горных парод, якія ўтварыліся ў прыпаверхневай зоне зямной кары ў выніку ўдарна-выбуховых працэсаў, што адбываюцца пры падзенні на Зямлю буйных метэарытаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

адчува́льны прям., перен. чувстви́тельный, ощути́тельный, ощути́мый; (заметный — ещё) осяза́емый;

а. ўдар — чувстви́тельный (ощути́тельный, ощути́мый) уда́р;

гэ́та ве́льмі ~ныя выда́ткіэ́то весьма́ чувстви́тельные (ощути́тельные, ощути́мые) расхо́ды;

~ныя вы́нікі дзе́йнасці — ощути́мые (осяза́емые) результа́ты де́ятельности

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

percussion

[pərˈkʌʃən]

n.

1) мо́цнае сутыкне́ньне n.; уда́рm. (аднаго́ це́ла аб друго́е)

2) страсе́ньне n.

3) Med. высту́кваньне n. (хво́рага)

4) Mus. пэрку́сіі pl. (уда́рныя інструмэ́нты)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

*Ара́сіна, аря́сина ’доўгая жэрдка’, ’нізкарослы, але нязграбны малады чалавек’ (Нас.). Рус. паўн. орясина, рясина, арясина ’жэрдка’, ’высокі хлопец’, ’поўха, удар’ (параўн. ряснуть ’ударыць’), сувязь ’жэрдкі’ з ’ударам’ магчымая, але не пэўная. Дзеяслоў вядомы і ў разанскіх гаворках. Каліма, Ostseefin., 211, лічыў запазычаннем з карэльск. roaša, фін. raasu ’прут’, Фасмер (3, 539) пісаў пра магчымасць паходжання ад *ręds‑ (як раска — гл.). Ці выпадковая блізкасць рус. ряснутьхряснуть і ці нельга вывесці ад ряснуть, рясина, орясина — няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тымпа́н ‘старадаўні музычны інструмент — род медных талерак або невялікай літаўры’ (ТСБМ), ст.-бел. тимпанъ ‘тс’ (ГСБМ), укр. тимпа́н, рус. тимпа́н, стараж.-рус. тумпанъ, тумбанъ, тимпанъ (з XI ст.), ст.-слав. тѫпанъ ‘тс’. Запазычана са ст.-грэч. τύμπανον ‘від барабана’ ці з новагрэч. τούμπανο ‘тс’, што ўзыходзіць да τύποςудар’, ‘знак, адбітак’, τύπτω ‘біць, удараць, паражаць’. У заходнееўрапейскія мовы слова прыйшло праз лац. tympanum ‘бубен’ (Фасмер, 4, 59; Голуб-Ліер, 495; ЕСУМ, 5, 568).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

poniżej

ніжэй;

pięć stopni poniżej zera — пяць градусаў ніжэй нуля;

cios poniżej pasa — удар ніжэй пояса;

poniżej krytyki — ніжэй [усякай] крытыкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

inschlag

m -s, -schläge

1) уда́р; папада́нне ў цэль (бомбы)

2) ухі́л

mit tchnischem ~ — з тэхні́чным ухі́лам

3) во́кладка; канве́рт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ufschlag

m -(e)s, -schläge

1) адваро́т, абшла́г

2) уда́р

3) падвышэ́нне (цаны)

4) вайск. разрыў снара́да

5) спарт. пада́ча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hndschlag

m -(e)s, -schläge

1) уда́р руко́й

2) по́ціск рукі́

j-n durch ~ verpflchten — узя́ць з каго́-н. абяца́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)