cockle [ˈkɒkl] n.

1. ядо́мы/прыда́тны для яды́ малю́ск

2. ра́кавіна малю́ска

♦

warm/delight/cheer/rejoice the cockles of one’s heart ра́даваць сэ́рца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hub [hʌb] n.

1. (of) цэнтр ува́гі, інтарэ́су, дзе́йнасці; «сэ́рца», асно́ва;

the hub of the universe цэнтр сусве́ту; пуп зямлі́

2. кало́дка (кола); уту́лка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

transplant​1 [ˈtrænsplɑ:nt] n.

1. agr. пікірава́ная раса́да, пераса́дачная раслі́на, са́джанец

2. med. пераса́дка (нырак, скуры і да т.п.);

a heart transplant пераса́дка сэ́рца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Нашчэ́серца ’на галодны жывот’ (калінк., З нар. сл.), нашчосерцэ, нашчэсерцэ ’нашча, не еўшы’ (ТС), у іншым графічным афармленні: πά шчэ сэрца (на ще сэрца) ’тс’ (Нік., Приметы, 65), укр. нащесерце ’на галодны страўнік; дарэмна’, серб.-харв. чарнаг. наштёсрца, насре‑срца, косаўск. наште срце ’на галодны страўнік, перад ядой’, балг. нащѐ сърце (Гераў), на ще сърце ’тс’. Са спалучэння *na tbšte sьrdbce, ад⇉гл. тшчы, тошчы ’пусты, парожні’, на тшчэе серца побач з натшча серца ’тс’ (Нас.), параўн. в.-луж. nać (nać) wutrobu ’тс’ < /ш tsći wutrobu (Шустар-Шэўц, 13, 979); назоўнік сэрца (*sьrdce) ужыты тут у старым значэнні ’ўнутранасці, вантробы, страўнік’, у такім жа значэнні ўжываецца і назоўнік жывот, параўн. у Насовіча: на тщее серце, на тщій животъ побач на нащее серце, на нащій животъ (327, 645), дзе прыметнік пашчы (на́щій) утвораны шляхам зліцця (універбізацыі) прыназоўніка з прыметнікам тшчьц гл. нашча (Брукнер, 74; Фасмер, 4, 130; Рачава, ЕЛ, 1987, 3, 89).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

БА́КУЛЕЎ Аляксандр Мікалаевіч

(7.12.1890, в. Нявенікаўская Кіраўскай вобл., Расія — 31.3.1967),

рускі хірург. Акад. АН СССР (1958), акад. АМН СССР (1948). Герой Сац. Працы (1960). Скончыў Саратаўскі ун-т (1915). Працаваў у ВНУ і НДІ Масквы, Саратава. У 1953—60 прэзідэнт АМН СССР, адначасова (з 1953) дырэктар Ін-та сардэчна-сасудзістай хірургіі АМН СССР. Заснавальнік лёгачнай хірургіі ў СССР. Распрацаваў метады кансерватыўнага лячэння абсцэсаў мозга, зандзіравання і кантрастнага даследавання сэрца і сасудаў, электрастымуляцыі пры папярочных блакадах сэрца, прапанаваў выкарыстанне рэнтгенакантрастных рэчываў пры даследаванні нырак. Першы ў СССР правёў аперацыі па выдаленні лёгкага (1945) і з прычыны прыроджанага пароку сэрца (1948). Ленінская прэмія 1957. Дзярж. прэмія СССР 1949.

Літ.:

А.Н.Бакулев. М., 1963.

т. 2, с. 234

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ёкнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

1. Аднакр. да ёкаць (у 1 знач.).

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Сціснуцца, неспадзявана замерці ад чаго‑н. (пра сэрца). Ля дзвярэй адразу спаткаў барадаты швейцар з залатымі лампасамі і паглядзеў з такой ганарыстай важнасцю, што ў мяне ёкнула сэрца. Карпюк. Тады сэрца .. [Тамары] ёкнула, на нейкі момант спынілася, а потым закалацілася часта-часта. Васілёнак. / у безас. ужыв. Хлопцы пайшлі, а ў Макара ёкнула ў грудзях. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cardiac

[ˈkɑ:rdiæk]

1.

adj.

1) сардэ́чны

cardiac artheries — сардэ́чныя артэ́рыі

cardiac muscle — сардэ́чны му́скул

2) ве́рхнястра́ўнікавы

2.

n.

1) сардэ́чнік -а m. (хво́ры на сэрца)

2) лек на сэ́рца

3) стра́ўнікавы лек

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pulsation

[pʌlˈseɪʃən]

n.

1) біцьцё n. (сэ́рца), трапята́ньне m.

2) вібра́цыя f., рытмі́чнае хіста́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ангіякардыягра́фія

(ад ангія- + кардыяграфія)

рэнтгеналагічнае даследаванне поласцей сэрца і магістральных сасудаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дылата́цыя

(лац. dilatatio = расшырэнне)

мед. расшырэнне, расцяжэнне (напр. д. жалудачкаў сэрца).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)