інерва́цыя, ‑і, ж.

Забяспечанасць якога‑н. органа або тканкі нервовымі клеткамі і валокнамі. Інервацыя сэрца.

[Ад лац. in — у і nervus — нерв.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)