супрацо́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Чалавек, які працуе разам з кім-н.

Супрацоўнікі аддзела.

2. Назва работнікаў некаторых спецыяльнасцей, а таксама ўвогуле служачых.

С. музея.

С. часопіса.

Літаратурны с.

Навуковы супрацоўнік — пасада супрацоўніка навукова-даследчай установы; асоба, якая займае гэтую пасаду.

|| ж. супрацо́ўніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. супрацо́ўніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

mtbeteiligt

a які́ прыма́е ўдзе́л у чым-н. ра́зам з і́ншымі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mtstimmen

vi браць удзе́л у галасава́нні, галасава́ць ра́зам з кім-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

shoulder to shoulder

плячо́ ў плячо́

а) блі́зка, по́бач з кім

б) у це́сным адзінстве, ра́зам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

concur

[kənˈkɜ:r]

v.

1) супада́ць, прыхо́дзіць ра́зам

2) згаджа́цца, быць тае́ са́мае ду́мкі

3) спрыя́ць (пра абста́віны)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

камбінезо́н

(фр. combinaison)

рабочы касцюм, які складаецца з курткі і штаноў, сшытых разам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

канкурэ́нт

(лац. concurrens, -ntis = які бяжыць разам)

той, хто канкурыруе з кім-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сіндро́м

(гр. syndromos = які разам бяжыць)

комплекс сімптомаў, характэрных для якога-н. захворвання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эндазаахо́рыя

(ад энда- + заахорыя)

спосаб распаўсюджання насення раслін жывёламі разам з калам апошніх.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

малпі́ны, ‑ая, ‑ае.

Такі, як у малпы. Разам з Захарам Зубцом яны тузаліся з невялікім дзёрзкім казачком з малпінымі губамі. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)