shoulder to shoulder

плячо́ ў плячо́

а) блі́зка, по́бач з кім

б) у це́сным адзінстве, ра́зам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

га́музам, прысл.

Разм. Усе разам, усе адразу; агулам. На параход грузіліся гамузам, быццам людзі баяліся, што той не забярэ ўсіх. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малпі́ны, ‑ая, ‑ае.

Такі, як у малпы. Разам з Захарам Зубцом яны тузаліся з невялікім дзёрзкім казачком з малпінымі губамі. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фіна-уго́рскі, ‑ая, ‑ае.

У выразе: фіна-угорскія мовы — група роднасных моў, якія разам з самадыйскімі мовамі складаюць уральскую сям’ю моў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Наагу́л ’увогуле, наогул’ (Гарэц., Яруш., Касп., Бяльк.), наогул (ТСБМ), укр. навгу́л ’агульна, усе разам’, польск. na ogół ’увогуле, агульна, без дэталізацыі’. Ад агу́л ’усе разам, гурт’ (гл. агульны); адносна літаратурнай формы можна выказаць меркаванне аб запазычанні з польск. (націск, адсутнасць пратэзы перад о́).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

афіялі́ты

(ад гр. ophis = змяя + -літ)

асноўныя і асадачныя горныя пароды, якія трапляюцца разам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

інтэр-

(лац. inter = паміж)

першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае «паміж», «пасярод», «разам».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кангенія́льны

(ад лац. con = разам + genius = дух)

які супадае па духу, складу думак, таленавітасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

compatible [kəmˈpætəbl] adj. (with) сумяшча́льны; спалуча́льны;

compatible blood gro ups сумяшча́льныя гру́пы крыві́;

compatible drugs медыкаме́нты, які́я мо́жна прыма́ць ра́зам;

compatible software comput. сумяшча́льнае прагра́мнае забеспячэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

леса...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) які мае адносіны да лесу (у 1 і 2 знач.), лясной гаспадаркі, лясны, напр.: лесагадавальнік, лесазнаўства, лесанасенны, лесапасадкі, лесаразвядзенне, лесаўпарадкаванне, лесаўчастак, лесаапрацоўчы, лесагандаль, лесаматэрыял, лесапавал, лесанарыхтоўшчык;

2) які змяшчае лес (у 1 знач.), існуе разам з лесам (у 1 знач.), напр.: лесапарк, лесастэп, лесатундра, лесакустовы, лесагорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)