ваўчкі́, ‑оў;
Травяністая расліна сямейства складанакветных з учэпістымі калючкамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ваўчкі́, ‑оў;
Травяністая расліна сямейства складанакветных з учэпістымі калючкамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́скрабкі, ‑бак;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абіяты́чны
(ад а- + біятычны)
неарганічны або пазбаўлены жыцця;
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
АБХІРА́ЦІ,
у будыйскай міфалогіі рай, які быццам бы знаходзіцца на ўсходзе. Своеасаблівая утопія, для якой характэрна поўнае ўраўноўванне ўсяго: у Абіраці
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
мотаса́ні, ‑ей;
Невялікі экіпаж на лыжных палазах з матацыклетным рухавіком.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мурцы́, ‑оў;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
на́ручы, ‑аў;
У старажытнасці — частка латаў, якая надзявалася на рукі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
непрыёмны, ‑ая, ‑ае.
Такі, калі
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
право́дзіны, ‑дзін;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бяздо́льнік, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)