мікрашалі, ‑яў; адз. няма.

Спец. Шалі для ўзважвання вельмі малога цяжару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пацяробкі, ‑аў; адз. няма.

Адходы, якія застаюцца пасля цераблення чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пенаты, ‑аў; адз. няма.

Уст. Родны дом, родны кут, дамашні ачаг.

[Ад лац. Penates — багі дамашняга ачага.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасмешкі, ‑шак; адз. няма.

Разм. Смешкі, жарты з каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

протары, ‑аў; адз. няма.

Уст. Выдаткі, расходы (звычайна па судовых справах).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыматы, ‑аў; адз. няма.

Атрад найбольш высокаарганізаваных млекакормячых (паўмалпы і малпы).

[Лац. primates.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папісаць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Правесці некаторы час за пісаннем чаго-н.

  2. Занесці ў спіс усё, многае або ўсіх, многіх (размоўнае).

    • П. усіх у гурток.

Нічога не папішаш (размоўнае) — нічога не зробіш, іншага выйсця няма, даводзіцца мірыцца з тым, што ёсць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

аднак злучнік

  1. злучнік: супраціўны. Тое, што і але (у 1 знач.).

    • Дажджу пакуль што няма, а. ён можа пайсці.
    • Хоць і многа працуе, а. не стамляецца.

  2. пабочн. Тым не менш, усё ж.

    • Вы, а., не забудзьце абяцанага.
    • Чалавек, а., не здаваўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

жыцца дзеяслоў | размоўнае | безасабовая форма | незакончанае трыванне

  1. з прыслоўе Пра наяўнасць тых або іншых умоў жыцця.

    • Добра яму жывецца.

  2. з адмоўем. Няма жадання або не падабаецца дзе-н. жыць.

    • Не жывецца мне без сына.
    • Не жывецца бацьку ў новай хаце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

бяздольнік, ‑а, м.

Разм. Той, у каго няма шчаслівай долі; нешчаслівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)