БРУСІ́Т
(ад прозвішча амер. мінералога А.Бруса),
мінерал падкласа гідраксідаў, гідраксід магнію, Mg(OH)2. Крышталізуецца ў трыганальнай сінганіі. Крышталі таблітчастыя, ліставатыя. Звычайна ў выглядзе ліставатых агрэгатаў. Колер белы, зеленаваты, карычневы. Празрысты, паўпразрысты. Бляск васковы. Цв. 2,5. Шчыльн. 2,39 г/см³. Трапляецца ў выглядзе пражылкаў у серпенцінітах і мармурызаваных вапняках. Сыравіна для керамічнай і папяровай прам-сці, вогнетрывалых матэрыялаў.
т. 3, с. 270
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
азбала́н
(ад гр. asbolos = куродым, сажа)
мінерал, водны вокісел марганцу, кобальту і нікелю пераменнага саставу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
актыналі́т
(ад актына- + -літ)
пародаўтваральны мінерал класа сілікатаў зялёнага колеру, які выкарыстоўваецца як вогнетрывалы матэрыял.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
амблігані́т
(ад гр. amblys = тупы + gonia = вугал)
мінерал класа фасфатаў белага, блакітнага або карычневага колеру.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
арсенапіры́т
(ад арсен + пірыт)
мінерал класа персульфідаў серабрыста-белага або шэрасталёвага колеру з металічным бляскам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
аўрыпігме́нт
(ад лац. aurum = золата + пігмент)
мінерал класа сульфідаў залаціста-жоўтага колеру з алмазным бляскам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
гельві́н
(ад лац. helvus = бурштынава-жоўты)
мінерал класа сілікатаў жоўтага, чырвона-бурага колеру; руда берылію.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
клейафа́н
(ад гр. kleos = слова + phanos = светлы)
мінерал класа сульфідаў, светлая або бясколерная разнавіднасць сфалерыту.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
лепідалі́т
(ад гр. lepis, -idos = луска + -літ)
мінерал класа сілікатаў пераважна фіялетавага колеру, часам бясколерны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
марыён
[лац. (mor)morion]
мінерал класа сілікатаў, чорная разнавіднасць кварцу, выкарыстоўваецца ў радыё- і электратэхніцы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)