спасці́гнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. спасціг, ‑ла; зак., каго-што.

Разм.

1. Зразумець, усвядоміць сэнс, значэнне чаго‑н.; пранікнуць у сутнасць чаго‑н. [Нічыпар] адчуваў, што ў Лявонавых словах ёсць нешта хітрае, але спасцігнуць яго не мог. Чарнышэвіч. Чытаючы вершы маладых паэтаў, мне ў першую чаргу хочацца спасцігнуць духоўны свет новага пакалення. Грахоўскі. Вочы іх сустрэліся. І адным гэтым позіркам стары спасціг душу дзіцяці. Караткевіч.

2. Выпасці на долю каго‑н.; надарыцца з кім‑н. Што ж, бяда пакуль мінула .. [Рыбака], спасцігла другога, і гэта, як заўжды на вайне, насуперак усяму, супакойвала. Быкаў. [Жанчына:] — А ці ведае хто-небудзь... ці ведаеце вы, які лёс спасціг... дзяўчат... Кірэенка.

3. Дагнаць. Ды .. [паляўнічыя] і не ведалі добра, у якім месцы спасціг здабычу Музбалак. Беразняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крыж, -а, мн. крыжы́, -о́ў, м.

1. Прадмет хрысціянскага культу ў выглядзе вертыкальнага стрыжня з адной або дзвюма папярочнымі перакладзінамі, на якім, згодна з Евангеллем, быў распяты Ісус Хрыстос; сімвал выратавання і збавення чалавецтва.

К. на купале царквы.

Нацельны к.

Крыжы на магілах.

2. У хрысціян: малітоўны жэст правай рукой, які сімвалізуе такі прадмет.

3. Фігура з дзвюх ліній, якія перасякаюцца пад прамым вуглом.

Намаляваць к.

4. Знак узнагароды, ордэн у форме такой фігуры.

Георгіеўскі к.

5. Ніжняя частка хрыбетніка, якая складаецца з пяці пазванкоў, злучаных з касцямі таза (спец.).

6. перан., адз. Пра цяжкі лёс, які выпаў на чыю-н. долю.

Цярпліва зносіць к. пакут.

○

Таварыства Чырвонага Крыжа і Чырвонага Паўмесяца — арганізацыя для аказання дапамогі ваеннапалонным, хворым, раненым, пацярпелым у вайну.

◊

Несці крыж — цярпліва пераносіць пакуты, выпрабаванні.

Ставіць крыж на кім-чым (разм.) — лічыць каго-, што-н. скончаным, больш не існуючым; траціць усякую надзею на каго-, што-н.

|| памянш. кры́жык, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1, 3 і 4 знач.).

|| прым. крыжо́вы, -ая, -ае (да 1—5 знач.) і крыжавы́, -а́я, -о́е (да 5 знач.; спец.).

Крыжовы шлях.

Крыжавая косць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прызна́чыць сов.

1. в разн. знач. назна́чить;

п. зага́дчыкам — назна́чить заве́дующим;

п. сустрэ́чу — назна́чить встре́чу;

п. у нара́д — назна́чить в наря́д;

2. (установить) назна́чить, определи́ть; (наметить для какой-л. цели — ещё) предназна́чить;

п. пе́нсію — назна́чить (определи́ть) пе́нсию;

п. ляка́рства — назна́чить лека́рство;

п. уча́стак для забудо́вы — предназна́чить уча́сток для строи́тельства;

3. предназна́чить, угото́вить; предопредели́ть;

гэ́та яму́ ~чыў лёс — э́то ему́ предназна́чила (угото́вила) судьба́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

хварэ́ць несов.

1. (быть больным) боле́ть, хвора́ть;

ён ужо́ даўно́ ~рэ́е — он уже́ давно́ боле́ет (хвора́ет);

2. (на што і чым) боле́ть (чем), хвора́ть (чем); страда́ть (чем);

х. на грып — боле́ть (хвора́ть) гри́ппом;

х. на паду́чую хваро́бу — страда́ть паду́чей боле́знью;

3. перен. (за кого-, что-л.) боле́ть, страда́ть;

х. за лёс дзяце́й — боле́ть за судьбу́ дете́й;

◊ х. душо́й — боле́ть душо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

zapędzić

zapędzi|ć

зак. загнаць;

~ć bydło — загнаць скаціну;

~ć do roboty — засадзіць за працу;

los ~ł go daleko od kraju — лёс закінуў яго далёка ад радзімы;

~ć w ślepy zaułek — загнаць (завесці) ў тупік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Geschíck

I

n -(e)s, -e лёс

sich in sein ~ ergében* — падпарадкава́цца свайму́ лёсу

II

n -(e)s, -e спрыт, майстэ́рства, уме́льства

~ zu etw. (D) háben — мець здо́льнасць (да чаго-н.)

er hat wéder ~ noch Gelénk — ён ні на што не здо́льны [не ва́рты]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

сутыкну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

1. Пхаючы насустрач, ушчыльную наблізіць адно да аднаго. Шпакевіч укленчыў побач, узяў рукамі абодвух за плечы, нібыта хацеў сутыкнуць. Чыгрынаў. // перан. Паставіць у непрымірымыя адносіны, выклікаць канфлікт, сутыкненне паміж кім‑, чым‑н. Сутыкнуць інтарэсы. □ Аўтар не здолеў так сутыкнуць герояў, паставіць іх у такія абставіны, каб выявілася іх непрымірымасць. Рагойша.

2. з кім. Прывесці да нечаканай сустрэчы, знаёмства з кім‑н. У хуткім часе Рая атрымала прызначэнне, і тут лёс сутыкнуў яе з Арсенем Бірынічам. Хадкевіч. // перан.; з чым. Прывесці да сутыкнення з чым‑н., даць магчымасць пазнаць што‑н., пазнаёміцца з чым‑н. Сутыкнуць з цяжкасцямі. □ Аўтар, замацоўваючы пазіцыі сацыялістычнага рэалізму, імкнецца сутыкнуць прывідныя і безгрунтоўныя мары інтэлігента з суровай праўдай жыцця. Кучар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́касць, ‑і, ж.

1. Характэрная адзнака, істотная ўласцівасць, якая адрознівае адзін прадмет ад другога. Страявы афіцэр, капітан, гэты чалавек дзіўным чынам спалучаў у сабе многія якасці, самыя супрацьлеглыя. Шамякін.

2. Ступень прыгоднасці, вартасці чаго‑н. Якасць прадукцыі. □ [Гарлахвацкі:] Што да даклада, то ад яго якасці залежыць ваш [Тулягі] лёс у першую чаргу. Крапіва. Міхась лічыцца сёння.. адказным за якасць друку. Брыль. Аптымістычнасць — выдатная якасць мастацтва. Бугаёў.

3. У філасофіі — катэгорыя, якая выражае істотную пэўнасць прадмета, дзякуючы якой ён з’яўляецца іменна гэтым прадметам, а не іншым. Пераход колькасці ў якасць.

4. У шахматнай гульні — розніца ў цэннасці цяжкай фігуры (ладдзі) у параўнанні з лёгкай фігурай (канём, сланом).

•••

Дзяржаўны знак якасці гл. знак.

Інспекцыя па якасці гл. інспекцыя.

У якасці каго-чаго — як хто‑н. або што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

star

[stɑ:r]

1.

n.

1) зо́рка f.

2) зо́рка, славу́тасьць f.

a motion-picture star — кіназо́рка

3) лёс -у m., до́ля f., кон -у m.

2.

v.t.

1) адзнача́ць зо́ркаю (сло́вы тэ́ксту)

2) ады́грываць вяду́чую ро́лю, быць зо́ркай

She has starred in many motion pictures — Яна́ ігра́ла гало́ўныя ро́лі ў шмат які́х фільмах

3.

adj.

вяду́чы, выда́тны

a star performer — вяду́чы акто́р

•

- he saw stars

- thank one’s lucky stars

- North Star

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

cup​1 [kʌp] n.

1. ку́бак; зме́сціва ку́бка;

a china cup фарфо́равы ку́бак;

a cup of tea ку́бачак ча́ю

2. ке́ліх, ча́рка, ча́ша

3. доля, лёс;

a bitter cup го́ркая до́ля

4. вы́піўка

5. sport ку́бак;

win the cup вы́йграць ку́бак

6. што-не́будзь у фо́рме ку́бка;

the cup of a flower ча́шачка кве́ткі

♦

in one’s cups dated падпі́ты, пад ча́ркай;

not my cup of tea infml не то́е, што мне падаба́ецца/падыхо́дзіць/пасу́е;

there’s many a slip between the cup and the lip ≅ не кажы́ гоп, паку́ль не пераско́чыш

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)