ступа́

1. Ледзь прыкметная сцяжынка (Слаўг.).

2. Месца паміж каляінамі на дарозе, дзе ступае запрэжаны конь (Слаўг.).

3. След ад нагі (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

гніллё, ‑я, н., зб.

Разм. Пра гнілыя прадметы, рэчы. Страха.. [лазні] зусім адсунулася, сцены ледзь трымаліся. Не будыніна, а гніллё. Чарнышэвіч. Ілля наробіць гнілля. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запе́нены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад запеніць.

2. у знач. прым. Пакрыты пенай ад доўгага бегу (пра каня). Запенены конь ледзь дыхае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

масля́к, ‑а, м.

Грыб з жоўта-карычневай ліпкай шапкай; казляк. У маладых, з пясчаным долам сасняках ледзь не на кожным кроку купкі маслякоў. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нала́джанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць наладжанага (у 2 знач.); арганізаванасць. Справа, як быццам, наладжвалася. І вось аднойчы гэтая наладжанасць ледзь не пайшла па нішто. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расхаце́цца, ‑хочацца; безас. зак.

Перастаць хацецца. Шчыра кажучы, Люся ўжо ледзь не клявала носам, як пад’язджалі да стану. А тут зусім спаць расхацелася. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cielsko

н. поўнае цела; туша;

ledwo dźwiga swoje cielsko — ледзь носіць сваё цела

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zipać

zip|ać

незак. разм. дыхаць, хапаць паветра; хаўкаць;

ledwo ~ie — ледзь дыхае

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кро́пелька ж

1. Trópfen m -s, -;

кро́пелька расы́ Táutropfen m;

2. (трошкі, ледзь-ледзь) ein klein wénig, verschwíndend wénig;

укла́сці кро́пельку сваёй пра́цы sein Teil Árbeit béisteuern;

ма́йце кро́пельку цярпе́ння háben Sie ein wénig Gedúld;

◊ ні кро́пелькі kein Deut, nicht im Geríngsten; nicht die Spur;

усё да (апо́шняй) кро́пелькі álles, ganz, réstlos

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дапха́ць сов., разг.

1. напиха́ть, наби́ть (дополнить, пихая);

2. (довезти, толкая) дотолка́ть;

воз ледзь ~ха́лі да двара́ — воз едва́ дотолка́ли до двора́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)