пазбяга́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Збегчыся — пра ўсіх, многіх. На такую ўрачыстасць, як пілаванне ўсім сялом старое таполі, пазбягаліся дзеці. Лужанін. На дапамогу ўрадніку пазбягаліся панскія стражнікі. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаві́тасць, ‑і, ж.

Уласцівасць самавітага. Ва ўсёй постаці.. [спадарожніка] і ў выразе твару падкрэслівалася ўпэўненасць і самавітасць. Ракітны. Дзеці самі падпарадкоўваліся.. [Сярожу], паважаючы яго самавітасць, не па ўзросту сталы розум. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цяплі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да цяпліцы. Цяплічная гаспадарка. // Вырашчаны ў цяпліцы. Цяплічныя агуркі.

2. перан. Спешчаны, распешчаны; які ахоўваецца кім‑, чым‑н. ад цяжкасцей. Цяплічныя дзеці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узбудзі́цца сов.

1. разг. просну́ться;

дзе́ці ўзбудзі́ліся ад шу́му — де́ти просну́лись от шу́ма;

2. возбуди́ться; взвинти́ться;

не́рвы ўзбудзі́ліся — не́рвы взвинти́лись

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

my [maɪ] pron. мой, мая́, маё, мае́; свой, свая́, сваё, свае́;

my car мой аўтамабі́ль;

my book мая́ кні́га;

my coat маё паліто́;

my children мае́ дзе́ці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

happily [ˈhæpɪli] adv.

1. шчаслі́ва;

The children were playing happily. Дзеці весела гулялі.

2. на шча́сце;

Happily, I found her ring. На шчасце, я знайшоў яе пярсцёнак.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

average​2 [ˈævərɪdʒ] adj.

1. сярэ́дні;

an average cost/price сярэ́дняя цана́

2. нарма́льны, звыча́йны;

children of above/below average intelligence дзе́ці з інтэле́ктам вышэ́й/ніжэ́й сярэ́дняга

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дзятва́ ​1, ‑ы, ж., зб.

Лічынкі пчол, чарва; маладыя пчолы.

дзятва́ ​2, ‑ы, ж., зб.

Разм. Дзеці (у 1 знач.). [Двор] аж гудзеў ад піску, смеху, крыку і плачу дзятвы. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разжа́лаваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад разжалаваць.

2. у знач. прым. Якога разжалавалі. Сярод [гайдуцкага] племені трапляліся розныя людзі: дзеці дробных збяднелых паноў, чыноўнікаў, разжалаваныя афіцэры царскай арміі. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сваво́льнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Тое, што і сваволіць. Як і ўсе дзеці, ён [Алік] свавольнічае, дакучае непаседлівасцю. Гарбук. Свавольнічаў, маці не слухаў. Дык яна за вушы яго [Сашку] часцяком скубла. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)