Сі́кман ‘слабы напой’ (Барад.). Параўн. польск.sikacz, разм. sikoń ‘віно ці піва дрэннай якасці’, што несумненна звязана з siki, sikać (Варш. сл.), параўн. сікі ‘мача’, гл. сікаць. Аднак гэта можа быць другаснае збліжэнне, параўн. у мове ідыш schicker ‘злёгку падпіты’, а таксама ст.-рус.сике́р, ст.-польск.sycera ‘дурманячы напой’, укр.сикер ‘добрая гарэлка’, што з лац.sikera, грэч.σίχερα з арам.šikrā або szekar (Брукнер, 528; Фасмер, 3, 620).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
sparkle1[ˈspɑ:kl]n.
1.і́скра, іскры́нка;
not a spark le of wit ні кро́плі дасці́пнасці
2. бляск, зіхаце́нне; ажы́ўленасць;
The wine has lost its sparkle.Віно перастала пускаць бурбалкі;
The performance lacked sparkle. Спектаклю не хапала жывасці.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
sparkle2[ˈspɑ:kl]v.(with)
1. зіхаце́ць, іскры́цца, ззяць;
Her eyes sparkled with joy. Яе вочы свяціліся радасцю.
2. шыпе́ць, пе́ніцца, бу́лькаць (пра віно)
3. быць ажы́ўленым; вызнача́цца;
She always sparkles at parties. Яна заўжды вылучаецца на вечарынах.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
муска́тм.
1.бат. (арэх) Muskátnuss f -, -nüsse;
2.бат., с.-г. (вінаград) Muskatéller m -s, -;
3. (віно) Muskatéller m -s, -, Muskátwein m -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ripe[raɪp]adj.
1. спе́лы, вы́спелы;
The apples aren’t ripe yet. Яблыкі яшчэ не выспелі.
2. вы́трыманы;
ripe cheese вы́трыманы сыр;
ripe wine вы́трыманае віно́
3. гато́вы, наспе́лы
♦
live to a ripe old age дажы́ць да глыбо́кай ста́расці
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Вінегрэ́т ’халодная страва, прыгатаваная з дробных кавалачкаў парэзанай гародніны (з рыбай ці з мясам), запраўленая алеем ці воцатам; сумесь розных прадметаў’ (БРС, КТС), гродз.вінагрэ́т (Сцяшк. МГ), усх.-маг.вінігрэт (Бяльк.). Запазычана з рус. мовы (Крукоўскі, Уплыў, 80). Гродз.вінагрэт, магчыма, з польск.winegret (цвёрдае ‑н‑) < франц.vinaigrette ’соус з воцату, алею і солі’ < франц.vinaigre ’воцат’ < vin ’віно’ і aigre ’кіслы’ (Даза, 752; Фасмер, 1, 316; Шанскі, 1, В, 99–100; КЭСРЯ, 82).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
АНАКРЭО́НТ, Анакрэон (Anakreōn),
старажытнагрэчаскі паэт-лірык сярэдзіны 6 ст. да н.э. Паходзіў з г. Тэас (М.Азія). Жыў на в-ве Самасе, потым у Афінах. Ствараў гімны, элегіі, эпіграмы, бяседныя песні. Вершы пісаў на іанійскім дыялекце стараж.-грэч. мовы. Паэзія Анакрэонта вызначаецца жыццярадаснасцю, прыгажосцю формы і дасціпнасцю; асн. матывы — бестурботная весялосць, віно, каханне. Вершы на гэтыя тэмы пазней атрымалі назву анакрэантычных (гл.Анакрэантычная паэзія). Да творчасці Анакрэонта часта звяртаўся М.Багдановіч.
Тв.:
Рус.пер. — Первое полное собр. соч. в переводах русских писателей / Сост. А.Тамбовский. Спб., [1896];
