sparkle​1 [ˈspɑ:kl] n.

1. і́скра, іскры́нка;

not a spark le of wit ні кро́плі дасці́пнасці

2. бляск, зіхаце́нне; ажы́ўленасць;

The wine has lost its sparkle. Віно перастала пускаць бурбалкі;

The performance lacked sparkle. Спектаклю не хапала жывасці.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)