заклінава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Замацаваць пры дапамозе кліна. Заклінаваць тапарышча. □ Качэлі складалі на зямлі: уставілі вось у слупы.. і заклінавалі ў ёй дубовым кліннем палкі. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гу́сенічны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гусеніцы. Гусенічная стужка. // Які перамяшчаецца пры дапамозе гусеніц. Гусенічны трактар. Гусенічны экскаватар. Гусенічны цягач. // Які ўтвараецца з дапамогай гусеніц. Гусенічны ход.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адка́зчык, ‑а, м.

1. Асоба, якой прад’яўлены судовы іск. Справа ў судзе разглядаецца пры ўдзеле істца і адказчыка.

2. Разм. Той, хто нясе адказнасць, адказвае за што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднагало́снасць, ‑і, ж.

Поўная згода ўсіх у якім‑н. пытанні, справе. // Аднадушная падача галасоў за адно і тое самае рашэнне пры галасаванні. Прынцып аднагалоснасці ў Савеце Бяспекі ААН.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыкулі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Хвароба карэньчыкаў спіннамазгавых нерваў. [Хадося:] У мяне спіна не гнецца, радыкуліт. Навуменка. Тарфяныя гразі выкарыстоўваюцца пры лячэнні такіх хвароб, як рэўматызм, радыкуліт, ішыяс. «Маладосць».

[Новалац. radiculitis, ад лац. radicula — карэньчык.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спо́равы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да спор. Споравая клетка. // Які ажыццяўляецца пры дапамозе спор. Споравае размнажэнне. // Які распаўсюджваецца, размнажаецца спорамі. Споравыя расліны. / у знач. наз. спо́равыя, ‑ых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стыліза́тарства, ‑а, н.

Тое, што і стылізацыя (у 1 знач.). Пры гэтым .. [Багдановіч] засцярогся як дыдактычнага асветніцтва ў галіне думкі, так і наіўнага стылізатарства ў галіне формы. М. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узбярэ́жны, ‑ая, ‑ае.

Які размешчаны на беразе, пры беразе. Узбярэжны пясок. □ [Самалёты] кружыліся над ракой, над узбярэжнымі лугамі. Лынькоў. Доўга прадзіраліся дзеці праз узбярэжны хмызняк, правальваліся ў балотцы. Скрыпка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрахі́мія, ‑і, ж.

Раздзел фізічнай хіміі, які вывучае працэсы, што ўзнікаюць пры ўзаемных пераўтварэннях хімічнай і электрычнай энергіі. // Галіна прамысловасці, звязаная з выкарыстаннем гэтых працэсаў для практычных мэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

slacken

[ˈslækən]

1.

v.t.

1) аслабля́ць (намага́ньні пры пра́цы)

2) паслабля́ць (каню́ папру́гі)

2.

v.i.

1) паслабля́цца

2) запаво́львацца

Work slackens on a hot day — Пра́ца запаво́льваецца ў гара́чы дзень

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)