асфадэлі́на
(н.-лац. asphodeline)
травяністая расліна сям. лілейных з аблісцелым сцяблом і белымі або жоўтымі кветкамі ў густых гронках, пашыраная ў Міжземнамор’і, Крыме і на Каўказе; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
баво́ўна
(польск. bawełna, ад ням. Baumwolle)
1) кустовая або травяністая расліна сям. мальвавых з насеннем, пакрытым валакном, пашыраная ў тропіках і субтропіках;
2) ватападобнае валакно гэтай расліны, з якога вырабляецца пража.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
бетэ́ль
(парт. betel, ад тамільск. vettila)
1) трапічная кустовая расліна сям. перцавых з пякучым на смак лісцем;
2) сумесь для жавання з лістоў гэтай расліны, насення пальмы арэкі, тытуню і вапны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гамфрэ́на
(н.-лац. gomphrena)
травяністая расліна сям. амарантавых з падоўжаным шэрым лісцем і дробнымі кветкамі белага або ружовага колеру ў суквеццях, пашыраная ў розных кліматычных зонах; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
геркуле́с
(лац. Hercules = лацінская назва старажьпнагрэчаскага міфічнага героя-асілка Геракла)
1) перан. асілак, атлет;
2) аўсяныя крупы спецыяльнага прыгатавання;
3) жук сям. пласцініставусых чорнага колеру, пашыраны ў Цэнтр. і Паўд. Амерыцы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гляды́чыя
[н.-лац. gleditsia, ад I. Gleditsch — прозвішча ням. батаніка (1714—1796)]
лістападнае дрэва сям. бабовых з калючкамі і падоўжаным лісцем, пашыранае ў тропіках і субтропіках; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўнае.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
каланхо́э
(н.-лац. kalanchoe)
травяністая расліна сям. таўсцянкавых з сакаўным лісцем і шматлікімі чырвонымі, белымі, ружовымі або аранжавымі кветкамі ў суквецці, пашыраная ў тропіках і субтропіках; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ка́рыя
(н.-лац. carya, ад гр. karyon = арэх)
дрэва сям. арэхавых, пашыранае ў Паўн. Амерыцы, Цэнтр. і Усх. Азіі; плады некаторых відаў выкарыстоўваюцца ў кандытарскай прамысловасці; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўнае.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
лі́лія, ліле́я
(польск. lilja, ад лац. lilium)
травяністая расліна сям. лілейных з прамым сцяблом і буйнымі кветкамі розных колераў, пашыраная пераважна ва ўмераных і субтрапічных зонах; вырошчваецца як дэкаратыўная і лекавая.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
лімо́н
(фр. limon, іт. limone, ад перс. limun)
1) паўднёвае вечназялёнае цытрусавае дрэва сям. рутавых; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўнае;
2) плод гэтага дрэва з пахучай жоўтай скуркай, кіслы на смак.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)