бетэ́ль

(парт. betel, ад тамільск. vettila)

1) трапічная кустовая расліна сям. перцавых з пякучым на смак лісцем;

2) сумесь для жавання з лістоў гэтай расліны, насення пальмы арэкі, тытуню і вапны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)