◎ Мышняк, мышнік ’месца, зарослае мохам Dumetum’ (Гарб.), ’зараснік, участак, які зарос кустамі’ (ковенск., Антановіч, дыс.). Да мох (гл.). Аб суфіксе -як гл. Сцяцко, Афікс. наз., 131.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мікі́ш, мікішы́ ’мускулы’ (карэліц., Весці, 4, 1969). Паводле месца націску слова набліжаецца да літ. minkìšas ’мякіш’, а таксама да miñkštis, minkštìmas/minkštimà ’тс’ (там жа, 129).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Плячы́ца, плечыца ’сустаў у плячы’ (ТС), ’месца стыку пярэдняй і задняй частак вопраткі’ (Сцяшк. МГ). У выніку кантамінацыі лексем плячо і ключыца. Аналагічна ўкр. плечиці ’плечы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пра́йня ’месца мыцця бялізны на рацэ’ (шчуч., Сцяшк. Сл.). Да npaifb (гл.), аформленае прадуктыўным суфіксам ‑ня, што ўтварае назвы памяшканняў і пад.: стайня, майстроўня і інш.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прамы́іна ’упадзіна, прамытая ліўнем, утвораная патокам вады’, ’незамёрзлае месца на ледзяной паверхні ракі, возера’ (ТСБМ). Ад дзеяслова прамыць з суф. ‑іна (гл. Сцяцко, Афікс. наз., 42).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прыгу́знік ’палюбоўнік’ (Пятк. 2). Прыставачна-суфіксальнае ўтварэнне метафарычнага характару ад гуз у значэнні ’зад, задняе месца’ (Гарэц.), параўн. гуз 1; гл. таксама ЕСУМ, 1, 614 (гуза́).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
room1 [ru:m, rʊm] n.
1. пако́й;
a dining room стало́вая;
a living room гасці́ная;
a threeroomed/three-room appartment трохпакаёвая кватэ́ра
2. ну́мар у гасці́ніцы;
a single/double room аднаме́сны/двухме́сны ну́мар
3. ме́сца, прасто́ра;
I’d like to bring the children if there’s room in the car. Я б узяла дзяцей, калі ў машыне будзе месца.
4. магчы́масць;
There was no room for doubt. Не было падставы сумнявацца.
♦
room and board кватэ́ра і стол; по́ўны пансіён;
no room to swing a cat infml няма́ дзе павярну́цца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
stake1 [steɪk] n.
1. кол, слуп, ты́чка, сто́йка;
set/drive stakes AmE сялі́цца на (пастая́ннае) ме́сца жыха́рства;
move/pull up stakes AmE перасяля́цца, здыма́цца з ме́сца;
be burnt at the stake быць спа́леным жывы́м (як па каранне)
2. pl. stakes ста́ўка, закла́д, ры́зыка;
play cards for stakes ігра́ць у ка́рты на гро́шы;
play for high stakes рызыкава́ць усі́м
♦
be at stake быць паста́ўленым на ка́рту; знахо́дзіцца пад пагро́заю;
lay down/set smth. at (the) stakes ста́віць што-н. на ка́рту, рызыкава́ць чым-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
біва́к, ‑а, м.
Стаянка войска па-за населеным пунктам для начлегу ці адпачынку; войска на прывале. Стаяць біваком. // перан. Месца начлегу па-за домам або ў часовым памяшканні. Глухія абсякаючы галіны, Мы там рабілі свой бівак хвілінны, Дзе пасля нас паднімуцца муры. Гаўрусёў.
[Фр. bivouac.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дапха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
1. што. Напхаць поўнасцю, да канца. Дапхаць падушку пухам. // і чаго. Дадаць да раней напханага. Дапхаць саломы ў сяннік.
2. Разм. Штурхаючы перад сабой, дасунуць, дакаціць што‑н. да якога‑н. месца. Ледзь дапхалі воз да двара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)