шалёны, -ая, -ае.

1. Хворы на шаленства (у 1 знач.).

Ш. воўк.

2. Які страціў разважлівасць, цвярозы розум.

Шалёная, што ты надумала рабіць!

3. перан. Вялікай сілы, напружаны; нястрыманы ў пачуццях.

Шалёная скорасць.

4. перан. Неўтаймоўны, люты.

Ш. характар.

5. перан. Выпадковы, бязладны.

Шалёная куля.

◊

Шалёныя грошы — грошы, якія лёгка дастаюцца і таму расходуюцца неэканомна.

Шалёныя цэны (разм.) — вельмі высокія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўнакро́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Які вылучаецца паўнакроўнасцю (у 1 знач.), хворы ад лішку крыві.

2. Здаровы. Мельнік быў паўнакроўны мужчына гадоў сарака пяці. Гамолка. // перан. Насычаны, змястоўны, багаты на ўражанні, падзеі і пад. Усё вакол жыло паўнакроўным, шчаслівым жыццём. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапаце́ць сов.

1. пропоте́ть;

хво́ры ~це́ў — больно́й пропоте́л;

уся́ кашу́ля ~це́ла — вся руба́ха пропоте́ла;

2. перен., разг. (потрудиться нек-рое время) пропоте́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нездоро́вый

1. нездаро́вы; (болезненный) хвараві́ты; (больной) хво́ры; (слабый) няду́жы;

2. (вредный) нездаро́вы;

нездоро́вый кли́мат нездаро́вы клі́мат;

нездоро́вые привы́чки нездаро́выя прывы́чкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

промета́ться​I сов.

1. пракі́дацца;

больно́й промета́лся всю ночь хво́ры пракі́даўся ўсю ноч;

2. (просуетиться) прамітусі́цца; (суетливо пробегать) прабе́гаць, праго́йсаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стацыяна́рны stationär, órtsfest, mit féstem Stándort;

стацыяна́рны хво́ры ein Kránker in stationärer Behándlung;

стацыяна́рнае лячэ́нне Kránkenhausbehandlung f -, -en, stationäre Behándlung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

niknąć

nikn|ąć

знікаць;

chory ~ie w oczach — хворы марнее на вачах

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

frantic

[ˈfræntɪk]

adj.

1) узбу́джаны, утрапёны

2) ашале́лы (ад ра́дасьці, бо́лю, стра́ху)

3) Archaic умысло́ва хво́ры, звар’яце́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прыпа́дачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да прыпадку. Прыпадачны стан.

2. Разм. У якога часта бываюць прыпадкі якой‑н. хваробы. Прыпадачны хворы. / у знач. наз. прыпа́дачны, ‑ага, м.; прыпа́дачная, ‑ай, ж. Прыпадачны ўдарыўся аб раму галавой, стаміўся і ўпаў на памост. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замяшча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да замясціць.

2. каго-што. Часова выконваць чые‑н. абавязкі; быць чыім‑н. намеснікам. Замяшчаць загадчыка. □ Залескі быў хворы, і Яўген часова замяшчаў яго. Шамякін. Мяснікоў выехаў у Маскву, затым у Магілёў — замяшчаць вярхоўнага галоўнакамандуючага. Мехаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)