height
[haɪt]
n.
1) рост -у m. (чалаве́ка), вышыня́ f. (ха́ты, гары́)
2) узвы́шша n.
3) верхаві́на f. (гары́), верх -у m.
4) найвышэ́йшая ступе́нь, кра́йнасьць f.
the height of fashion — апо́шні крык мо́ды
5) высо́кі ранг, высо́кая ступе́нь
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
расці́ць, рашчу, росціш, росціць; незак., каго-што.
1. Даглядаючы, забяспечваць рост, развіццё (раслін); вырошчваць. Расціць жыта. Расціць сад. □ Няхай Ганна раскажа .. [камсамолкам], як яна росціць лён. Сабаленка. // Гадаваць, выхоўваць. Для радасці мяне расціла маці І аддала мне сэрца і жыццё. Русак. — Лёгка расціць дзяцей, калі аб іх не адна толькі маці клапоціцца. Шамякін. // Даваць магчымасць расці (пра валасы, поўсць). Расціць вусы. // Садзейнічаць развіццю каго‑, чаго‑н. Расціць кадры. Расціць талент. □ Сягоння сілы, ўпартасці стае, каб добрае расціць, ліхое крэсліць! В. Макарэвіч.
2. Прарошчваць на солад. Расціць ячмень.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
высо́кі hoch; groß, groß gewáchsen (пра рост); перан erháben;
высо́кае напру́жанне эл Hóchspannung f -;
высо́кія цэ́ны sehr hóhe Préise; gepféfferte Préise (разм);
ён высо́кага ро́сту er ist groß [hoch gewáchsen];
◊ Высо́кія Дагаво́рныя Бакі́ дып die Hóhen Vertrágschließenden Séiten;
высо́ка ацэ́ньваць hoch schätzen vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
вы́цягнуцца сов.
1. вы́дернуться;
ні́тка ~нулся з іго́лкі — ни́тка вы́дернулась из иглы́;
2. (увеличиться в длину) вы́тянуться;
суке́нка ~нулася — пла́тье вы́тянулось;
3. разг. (вырасти) вы́тянуться;
хло́пчык за ле́та ~нуўся — ма́льчик за ле́то вы́рос (вы́тянулся);
4. (распростереться) растяну́ться;
в. на ла́ве — растяну́ться на скамье́;
5. (выпрямиться) вы́тянуться;
в. на ўвесь рост — вы́тянуться во весь рост;
6. (расположиться по одной линии) вы́тянуться;
7. разг. (выйти с трудом) вы́брести, вы́ползти;
◊ твар ~нуўся — лицо́ вы́тянулось;
каб ты ~нуўся! — бран. чтоб ты околе́л!;
в. ў стру́нку — вы́тянуться в стру́нку
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
development
[dɪˈveləpmənt]
n.
1) разьвіцьцё n.
2) працэ́с разьвіццьця́; рост -у m.
3) разбудо́ва f.
4)
а) пасёлак -ка m.
б) гру́па новазбудава́ных дамо́ў
5) падзе́я, вы́нік
the latest developments in world affairs — апо́шнія падзе́і ў сьве́це
6) Phot. праяўле́ньне n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
зале́жнасць, ‑і, ж.
1. Падпарадкаванасць чужой уладзе, волі. Прыгонная залежнасць. Быць у залежнасці. □ [Пілацееў] адчуў сваю залежнасць .. ад шматлікіх, непадуладных яму сіл, у прыватнасці і ад незнаёмага рыжага насільшчыка. Галавач.
2. Абумоўленасць чаго‑н. якімі‑н. абставінамі, прычынамі. [Дзядам] досыць пабачыць першы вырай журавоў, каб сказаць, які будзе авёс. У залежнасці ад вышыні лёту знаходзіўся і рост аўса: высока ляціць вырай — І высокі вырасце і авёс. Колас.
3. Спосаб злучэння слоў або сказаў, які выражае падпарадкаванасць аднаго слова ці сказа другому. Залежнасць прыметніка ад назоўніка. Залежнасць даданага сказа ад галоўнага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гадава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; незак., каго-што.
1. Даглядаючы, выхоўваючы, забяспечваць рост, развіццё каго‑н. Гадаваць дзяцей. // Разводзіць, вырошчваць (жывёлу, расліны). Гадаваць цяля. Гадаваць сад. // перан. Быць асновай развіцця, існавання чаго‑н. Цвітуць палі ў адзенні новым, Гадуюць новыя сады. Колас. З сонцам гадуе зямля вінаграды. Купала.
2. Адрошчваць (валасы, ногці і інш.). Гадаваць бараду.
3. перан. Абдумваць у дэталях, выношваць (думку, план і пад.). У кожнага мара свая залатая, Якую мы песцім, гадуем і любім. Панчанка. [Кляновіч] кожны дзень гадаваў у душы нешта такое, што ў плыні афіцыяльнай работы лічыў самым галоўным. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Figúr
f -, -en
1) фігу́ра, по́стаць
ein Bild in gánzer ~ — зды́мак на ўве́сь рост
2) ста́туя
◊ ~ máchen — імпані́раваць, вылуча́цца сваі́м вы́глядам
er gibt éine klägliche ~ — ён ро́біць ва́ртае жа́лю ўра́жанне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
boom
[bu:m]
1.
n.
1) гул -у m. (стрэ́лу, звано́ў)
2) эканамі́чны ўзды́м, бум -у m.; рапто́ўны рост, разьвіцьцё
3) узро́ст папуля́рнасьці
2.
v.i.
1) гудзе́ць, грыме́ць
2) ху́тка расьці́, разьвіва́цца; перажыва́ць узды́м
Business is booming — Га́ндаль рапто́ўна разьвіва́ецца
•
- boom-and-bust
- boom times
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Мат 1 ’брыдкая лаянка’ (ТСБМ, Растарг., ТС), ма́та ’тс’ (ТС), ’голас’ (Нас., Бяльк.), ма́тавы голас ’роспачны, адчайны’ (Нас.), сесці ма́том ’не крануцца ў рост, не расці’ (напр., цыбуля) (ТС). Рус. пск., цвяр., смал., ярасл., арханг. мат ’крык, моцны голас’, наўг., валаг. ма́том ’вельмі моцна, вельмі многа’, наўг., ’мат’, ’прывід, страшыдла’, вяц. ’дурны’, матом ’адчайна, смела’. Бел.-рус. ізалекса. Паводле Мартынава (Бел.-рус. ізал., 70), лексема мат — запазычанне з гоц. moþs ’лютасць, шаленства, унутраная духоўная сіла’. Параўн. таксама ст.-англ. mōd ’смеласць’ і ст.-ісл. mōðr ’роспач’, ням. mit wildem Mut = рус. лихим матом.
Мат 2 ’становішча ў шахматнай гульні’, ’безнадзейнае становішча’ (ТСБМ). З польск. ці рус., у якія праз ням. matt, schachmatt ці франц. échec et mat ’шах і мат’ < араб. eš šâh mât ’кароль памёр’ (Бернекер, 2, 25; Фасмер, 2, 579).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)