манетары́зм

(фр. monétarisme, ад лац. moneta = манета)

эканамічная палітыка, накіраваная на стрымліванне росту грашовай масы і памяншэнне інфляцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

меркантылі́зм, ‑у, м.

1. Эканамічная тэорыя і палітыка ўрада, якая існавала ў Еўропе ў 16–18 стст., заснаваная на тым, што дабрабыт краіны залежыць быццам бы не ад развіцця вытворчасці, а ад перавагі вывазу тавараў з краіны над прывозам і накаплення грашовых капіталаў.

2. перан. Кніжн. Схільнасць да нажывы, гандлярства.

[Фр. mercantilisme ад іт. mercante — гандаль.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kadrowy

kadrow|y

1. кадравы;

polityka ~a — кадравая палітыка;

2. ~y м. разм. работнік (начальнік) аддзела кадраў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dewizowy

dewizow|y

валютны;

dochody ~e — валютныя даходы;

gospodarka ~a — валютная гаспадарка;

polityka ~a — дэвізная (валютная) палітыка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gabinetowy

gabinetow|y

1. кабінетны;

2. урадавы;

przesilenie ~e — урадавы крызіс;

polityka ~a — урадавая палітіка; палітыка ўрада

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lunatic

[ˈlu:nətɪk]

1.

n.

1) люна́тык, вар’я́т -а m.

2) неразьві́ты, дурны́ чалаве́к

2.

adj.

1) вар’я́цкі, ненарма́льны

a lunatic asylum — вар’я́цкі дом

2) дурны́, ідыяты́чны

a lunatic policy — ідыяты́чная палі́тыка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

жывапі́сны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да жывапісу. Жывапісныя работы.

2. Прыгожы, маляўнічы, варты таго, каб быць адлюстраваным у жывапісе. Жывапісны куток прыроды. Жывапісная поза.

3. перан. Вобразны, яркі, выразны (пра мову, стыль і пад.). Ніхто ні да Пушкіна, ні пасля яго не даў такой жывапіснай карціны Пецярбурга, як аўтар «Меднага конніка». Палітыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каланія́льны

(ад калонія)

1) які мае адносіны да калоніі, звязаны з уладаннем калоніямі 5 (напр. к-ая палітыка, к-ая дзяржава);

2) які жыве калоніямі (напр. к-ыя паліпы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

зне́шні в разн. знач. вне́шний; (кажущийся — ещё) ви́димый;

~няе асяро́ддзе — вне́шняя среда́;

~няе по́крыва — вне́шний покро́в;

з. спако́й — вне́шнее (ви́димое) споко́йствие;

~няя палі́тыка — вне́шняя поли́тика;

◊ з. ву́гал — мат. вне́шний у́гол

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

каланія́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да калоніі (у 1 знач.). Каланіяльныя народы. Каланіяльная экспансія. // Які з’яўляецца калоніяй. Каланіяльныя краіны. Каланіяльныя землі. // Звязаны з уладаннем калоніямі. Каланіяльная палітыка. Каланіяльная сістэма імперыялізму. Каланіяльны характар эканомікі. Каланіяльны прыгнёт. // Які мае калоніі. Каланіяльная дзяржава.

2. Які жыве калоніямі (у 4 знач.). Каланіяльныя паліпы. Каланіяльныя водарасці.

•••

Каланіяльныя войны гл. вайна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)