hínstellen
1.
vt
1) паста́віць (туды)
2) паказа́ць, асвятлі́ць (факт)
2.
(sich)
1) станаві́цца; размяшча́цца, ата́барыцца
2) (als A) прыкі́двацца (кім-н.), выдава́ць сябе́ (за каго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
show1 [ʃəʊ] n.
1. спекта́кль; відо́вішча, шо́у
2. пака́з, дэманстра́цыя, выста́ва;
a flower show выста́ва кве́так;
be on show быць вы́стаўленым, пака́заным
3. вы́гляд;
make a show of sym pathy рабі́ць вы́гляд, бы́ццам спачува́еш;
put up a good show до́бра сябе́ паказа́ць (у якой-н. справе);
It’s just all show. Гэта адна паказуха.
♦
for show для зне́шняга эфе́кту;
a show of hands галасава́нне шля́хам узня́цця рук
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
szpon, ~u
м.
1. кіпцюр, кіпець;
2. тэх. трымальнік, клямар, дужка, скаба;
w ~ach — у кіпцюрах;
pokazać szpon — паказаць кіпцюры
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
клас м., в разн. знач. класс;
рабо́чы к. — рабо́чий класс;
ву́чань пе́ршага кла́са — учени́к пе́рвого кла́сса;
сядзе́ць у кла́се — сиде́ть в кла́ссе;
к. млекако́рмячых — класс млекопита́ющих;
паказа́ць к. гульні́ — показа́ть класс игры́;
каю́та пе́ршага кла́са — каю́та пе́рвого кла́сса
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Visíer
[vi-]
n -s, -e
1) забра́ла
das ~ lüften — падня́ць забра́ла; паказа́ць свой твар
mit óffenem ~ kämpfen — бі́цца з падня́тым забра́лам; перан. выступа́ць з адкры́тым забра́лам, змага́цца ў адкры́тую
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
гра́матны, ‑ая, ‑ае.
Які ўмее чытаць і пісаць; пісьменны. Прыедуць, бывала, сяляне з рынку, пачнуць выбіраць з воза пакункі і знойдуць вузенькія, доўгенькія лісточкі. Няграматны селянін паглядзіць на .. [лістоўкі] ды схавае ў кішэню, каб пры здарэнні паказаць чалавеку граматнаму. Колас. // Які ўмее граматычна правільна пісаць. Граматны вучань. // Граматычна правільна напісаны. Граматнае пісьмо. // перан. Які мае неабходныя веды ў якой‑н. галіне. Граматны інжынер. □ У паэзію ідзе таленавітае, літаратурна граматнае, знаёмае з тэхнікай справы пакаленне. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хо́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.
Разм.
1. Паездка або паход для дастаўкі чаго‑н. Віхлястая дарога ляжала перад Раяй, дарога, па якой яна мусіла рабіць сваю, як казалі партызаны, першую ходку. Новікаў. [Дзядзька:] — Я і кажу Пятру: «На другую ходку шукай сабе, браце, другога напарніка...» С. Александровіч.
2. Порцыя, колькасць чаго‑н. [Ячны] ведае, калі будзе гатова першая ходка саману, і ён не спозніцца прыехаць паказаць нам кладку сцен. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
okazać
зак.
1. аказаць; праявіць, выявіць;
okazać pomoc — аказаць дапамогу;
okazać współczucie — праявіць спачуванне;
okazać talent — выявіць талент;
2. паказаць, прадявіць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
дверь ж. дзве́ры, род. дзвярэ́й ед. нет;
откры́ть дверь (куда) адчыні́ць дзве́ры (куды);
◊
показа́ть (указа́ть) на дверь (кому) паказа́ць на дзве́ры (кому);
день откры́тых двере́й дзень адчы́неных дзвярэ́й;
ломи́ться в откры́тую дверь лама́цца ў адчы́неныя дзве́ры.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
head2 [hed] v.
1. (for) накіро́ўвацца, трыма́ць курс
2. узнача́льваць, кірава́ць
3. стая́ць напе́радзе, быць пе́ршым (у спісе, чарзе і да т.п.)
4. пачына́ць, быць загало́ўкам
5. забіва́ць/адбіва́ць мяч галаво́й (у футболе)
♦
be heading/headed for smth. накліка́ць (бяду), напро́швацца (на непрыемнасці)
head off [ˌhedˈɒf] phr. v.
1. паказа́ць пра́вільную даро́гу (каму-н.); накірава́ць у пра́вільным напра́мку (каго-н.)
2. прадухіля́ць, адхіля́ць; папярэ́джваць
head up [ˌhedˈʌp] phr. v. узнача́льваць, кірава́ць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)