Verbum

паказа́ць

1. (даць магчымасць убачыць) zéigen vt;

паказа́ць кні́гу [даро́гу] ein Buch [den Weg] zéigen;

паказа́ць па́льцам mit dem Fínger zéigen (на каго-н., што-н. auf A);

2. перан.:

паказа́ць сябе́ sich zéigen;

паказа́ць зу́бы die Zähne zéigen;

не паказа́ць [пада́ць] ві́ду sich (D) nichts ánmerken lássen*;

паказа́ць пры́клад ein Béispiel gében*;

я яму́ пакажу́, дзе ра́кі зіму́юць ≅ ich werde ihm zéigen, was éine Hárke ist; vórzeigen vt;

паказа́ць па́шпарт den Pass vórzeigen; hínweisen* vt;

3. (прадэманстраваць) vórführen vt, áufführen vt;

паказа́ць фільм éinen Film vórführen;

паказа́ць п’е́су ein Theáterstück áufführen [vórführen];

4. (даць паказанні на допыце) áussagen vt (супраць каго-н. gégen A, на карысць каго-н. für A)

фо́рмула ж. Fórmel f -, -n;

паказа́ць праз фо́рмулу durch éine Fórmel áusdrücken, in éine Fórmel fássen

агалі́ць, агаля́ць

1. (зрабіць голым) entblößen vt, entkléiden vt;

2. (паказаць) blóßlegen аддз. vt;

3. (пагаліць) rasíeren vt