1. Лічачы, устанавіць колькасць, лік каго‑, чаго‑н. Налічыць пяць рублёў. □ Хворы ў лыжачку палічыў дваццаць кропель, валіў вадою, выпіў і паморшчыўся.Бядуля.Як толькі.. [Сяргей Карага] палічыў «дваццаць адзін», пачуўся другі стрэл, больш густы і моцны.Колас.
2. Лічачы, дабавіць лішнюю суму; пералічыць. Налічыць лішніх два рублі.
3. Вызначыць дабаўку да якой‑н. сумы; прылічыць звыш чаго‑н. Налічыць пяць рублёў пені. Налічыць працэнты на пазыку.
4. Залічыць на чый‑н. рахунак які‑н. від аплаты. Налічыць заработную плату.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
атрэ́сці, атрасу, атрасеш, атрасе; атрасём, атрасяце; пр. атрос, атрэсла і атрасла; зак., што.
Трасучы, ачысціць што‑н. ад чаго‑н.; абтрэсці. Старэйшая дзяўчына паднялася, атрэсла са спадніцы траву і пясок.Асіпенка.Капеж зіме хвіліны лічыць, атрэслі снег цяжкі лясы.Машара.// Абабіць што‑н. трасучы, калоцячы; абкалаціць. Атрэсці грушу.//перан. Пазбавіць ад чаго‑н. нежаданага, непрыемнага, дакучлівага. Народы нашы чорнай долі здзек атрэслі, І больш гісторыя кайданаў не начэпіць.Пушча.Зноў зацвітуць лугі, даліны, І атрасуць свой сон лясы.Колас.
•••
Рукі атрэсцігл. атрапаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Áuffassung
f -, -en
1) разуме́нне, успрыма́нне; ду́мка, меркава́нне
2) ке́млівасць
er ist der ~, dass… — ён лі́чыць, што…
in díeser ~ — з гэ́тага пу́нкту по́гляду
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
zútrauen
vt
1) давяра́ть
2) (D) лічы́ць зда́тным (на што-н.)
das hätte ich ihm nicht zúgetraut — гэ́тага я ад яго́ не чака́ў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)