observable

[əbˈzɜ:rvəbəl]

adj.

1) лёгка ба́чны

2) яко́га трэ́ба прытры́мвацца; які́ выко́нваецца (зако́н)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

easily

[ˈi:zɪli]

adv.

1) лёгка; без напру́гі

2) безумо́ўна, бясспрэ́чна

3) ве́льмі праўдападо́бна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fissile

[ˈfɪsəl]

adj.

1) распа́длівы, які́ лёгка расшчапля́ецца

2) здо́льны да я́дзернага распа́ду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ма́сла, -а, н.

1. Харчовы тлушч, атрыманы збіваннем смятанкі або смятаны.

Топленае м.

2. Тлустае рэчыва мінеральнага паходжання.

Змазачнае м.

◊

Масла масленае — пра таўталогію, паўтарэнне чаго-н.

Падліць масла ў агонь — абвастрыць якія-н. непрыязныя адносіны, пачуцці.

Як па масле — лёгка, без цяжкасцей.

|| прым. ма́слены, -ая, -ае.

Масленая пляма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Qui cito laetatur, leviter dolet et lacrimatur

Хто хутка радуецца, той лёгка смуткуе і плача.

Кто скоро радуется, тот легко печалится и плачет.

Гл.: Post gaudia...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

папа́свіцца, ‑пасецца і ‑пасвіцца; зак.

Пасвіцца некаторы час. Варанецкі лёгка саскочыў з сядла, паслабіў каню папругі і пусціў яго папасвіцца. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кабылі́ца, ‑ы, ж.

Маладая рослая кабыла; жаробка. Першая лёгка і размашыста ішла агністая.., з белай мецінкай на лбе кабыліца Зорка. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эксіка́тар, ‑а, м.

Спец. Шкляны таўстасценны прыбор для высушвання ці зберагання рэчыва ў сухім стане, што лёгка паглынае вільгаць з паветра.

[Ад лац. esiccāre — высушваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ляту́чка ’крылападобны выраст на насенні некаторых раслін, які дазваляе яму лёгка разносіцца ветрам’, ’лёгкі від транспарту’, ’кароткая вытворчая нарада’ (ТСБМ). З суч. рус. лету́чка ’тс’. Да ляце́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ВОГНЕНЕБЯСПЕ́ЧНЫЯ РЭ́ЧЫВЫ,

рэчывы, якія лёгка загараюцца пры кароткатэрміновым уздзеянні крыніцы запальвання з нізкай энергіяй (напр., полымя запалкі, іскра). Да вогненебяспечных рэчываў адносяць выбуховыя рэчывы, цэлулоід, сухую драўняную стружку, усе лёгкія на загаранне вадкасці, полістырол, каўчукі і інш. палімеры (гл. таксама Самаўзгаранне).

т. 4, с. 246

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)