4. па́даць; зніжа́цца (пра цэны, фундацыі і да т.п.);
The sun sank behind the hill. Сонца зайшло за ўзгорак;
be sunk in smth. :He is sunk in depression. Яго ахапіла дэпрэсія.
♦
sink like a stone тану́ць як тапо́р;
sink or swim ≅ або́ пан або́ прапа́ў
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Матня́1, мотня ’сярэдняя частка невада, куль’ (Маш., Тарн.; хойн., Мат. Гом.; нараўл.З нар. сл.), ма́тня ’тс’ (Федар. 6), матня́ ’задняя частка рыбалоўнай снасці ў выглядзе доўгага мяшка’ (лід., Сл. ПЗБ), ’карма ў невадзе’ (ТС), (перан.) ’пастка’ (КТС, Дунін–Марцінкевіч). Укр.матня́ ’сярэдняя паглыбленая частка невада’, рус.пск.мотня́ ’частка рыбалоўнай снасці’. Паводле Фасмера (2, 582), да мата́цца. Магчыма, аднак, дапусціць у якасці крыніцы лексему матка1, як месца, адкуль што-небудзь выходзіць. Параўн. рус.с.-урал.ма́точка ’цэнтральная частка невада’, арханг., пск., цвяр., смал., урал.ма́тка ’матня невада’. Гл. таксама матня́4.
Матня́2 ’стрыжнёвы корань пня’ (жлоб., Мат. Гом.). Да ма́тка2. Суфікс ‑ня мог узнікнуць у выніку кантамінацыі лексем матка пня.
Матня́3, пін.матні̂э́ ’куль саломы для страхі’ (Працы 1), бяроз.ма́тня (Нар. сл.). Да ма́та (гл.).
Матня́4, мотня́ ’крэсла, устаўка ў штанах’ (добр., Мат. Гом.; Нар. Гом., ТС). Укр.матня́, рус.мотня́. Да мата́ць, мата́цца. Параўн., аднак, матня1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
slump
[slʌmp]1.
v.i.
1) ця́жка па́даць; бу́хацца ў крэ́сла
2) права́львацца
The boy’s feet slumped repeatedly through the melting ice — Но́гі хлапца́ раз за ра́зам права́льваліся праз адта́лы лёд
3) го́рбіцца, суту́ліцца
2.
n.
1) цяжко́е, рапто́ўнае падзе́ньне; права́льваньне n.
2) спад -у m. (цэ́наў, дзе́йнасьці)
3) го́рбленьне, суту́леньне n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
particular
[pərˈtɪkjələr]1.
adj.
1) асо́бны; спэцыфі́чны
That particular chair is already sold — Якра́з то́е крэ́сла ўжо́ прада́дзенае
2) асаблі́вы, незвыча́йны, спэцыфі́чны
a particular friend — асаблі́вы, ве́льмі блі́зкі ся́бра
3) перабо́рлівы (у е́жы); патрабава́льны, дакла́дны
4) падрабя́зны, грунто́ўны
a particular account — падрабя́зная справазда́ча
2.
n.
дэта́ль f., пункт -у m.
•
- in particular
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
апуска́цца, апусці́цца
1. (heráb)sínken*, (heráb)fállen*vi (s); sich (heráb)sénken, níedergehen*vi (s) (пра тумані г. д.); sich níederlassen* (у крэслаі г. д.);
у яго́ ру́кі апусці́ліся er ließ den Mut sínken, er verlór állen Mut, ihm vergíng álle [jégliche] Lust
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
перасе́сці, ‑сяду, ‑сядзеш, ‑сядзе; пр. перасеў, ‑села; заг. перасядзь; зак.
1. Устаўшы з аднаго месца, сесці на другое. [Клара] гулка бахнула вечкамі парты, устала і папрасіла ў Веры Іванаўны, класнага кіраўніка, дазволіць ёй перасесці на другую парту.Б. Стральцоў.Ганна Сцяпанаўна перасела на мяккае крэсла, адкуль было зручней глядзець.Шыцік.
2. Перайсці з аднаго транспарту на другі, каб ехаць далей. Перасесці з цягніка на самалёт. □ Дзесьці па дарозе да Масквы, на адной з невялікіх станцый, я павінен буду выйсці з цягніка, перасесці ў глыбокія сялянскія мажары і ехаць у Віхораўскі калгас.Галавач.// Перайсці на іншую работу, памяняць месца работы. З калгаснага трактара к таму часу перасеў [Анкуда] на тралёвачнік.Карамазаў.
3. Засесці (у горле і пад.). Бульба ў горле перасела.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кача́лка1, ‑і, ДМ ‑лцы; Рмн. ‑лак; ж.
Крэсла з выгнутымі палазамі, на якіх яно качаецца. — Ты помніш, Вера, Адэсу, Люсдорф? — гайдануўшыся ў качалцы, спытаўся Максім Сцяпанавіч.Карпаў.Цёплымі вечарамі, усеўшыся ў качалцы, падоўгу адпачываў [Стальноў] на балконе.Шашкоў.
кача́лка2, ‑і, ДМ ‑лцы; Рмн. ‑лак; ж.
1. Круглая палка для раскачвання цеста або разгладжвання бялізны качаннем. Слаўлю чысты абрус, толькі што пакачаны качалкай, каляны, калі яго маці ў нядзелю раніцай засцілае на стол шырокі.Барадулін.// Прадмет падобнай формы. Сцёпка дастаў з-пад кажуха бляшаную качалку, у якой быў план і ўсякія дакументы.Колас.Усюды былі відаць тоўстыя качалкі пачаткаў.Паслядовіч.
2.толькімн. (кача́лкі, ‑лак). Прыстасаванне для разгладжвання, качання бялізны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэ́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм.
1. Ісці, робячы частыя крокі. За .. [Сцяпанам], на пэўнай адлегласці, трымаючы перад сабой белы клуначак з харчамі, дробна тэпала старэнькая Сцяпанава маці.Ракітны.// Уходжвацца з якой‑н. работай; тупаць. [Аня] выйгравала ў часе — пакуль тэпала ў калідоры і кухні Мар’я Андрэеўна.Хадановіч.
2. Ісці, хадзіць наогул. Міця з бацькам выйшлі на парог і доўга стаялі, пазіраючы на чорны шлях, па якім тэпала шэсць няўклюдных фігур.Навуменка.[Незнаёмы:] — Тады давай пайшлі. Бо нам яшчэ тэпаць ды тэпаць.Карпюк.
3. Хадзіць няўпэўнена, пачынаць хадзіць (пра дзяцей). Аднаго разу .. [Галя] паставіла Вадзімку на ножкі, адпусціла рукі, трошкі адышлася, прысела .. і папрасіла: — Вадзічак, хлопчык мой, тэпай да мяне...Сабаленка.Дома пачынаў тэпаць ад крэсла да канапы яшчэ адзін наследнік — Станіслаў.Мехаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)