апуска́цца, апусці́цца
1. (heráb)sínken*, (heráb)fállen*
засло́на апусці́лася der Vórhang fiel;
2. (маральна) (morálisch) herúnterkommen*
◊ у яго́ ру́кі апусці́ліся er ließ den Mut sínken, er verlór állen Mut, ihm vergíng álle [jégliche] Lust
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)