spełnić
зак. выканаць; здзейсніць;
spełnić kielich do dna — выпіць да дна;
spełnić czyje zdrowie уст. выпіць за чыё здароўе
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
kruchy
kruch|y
1. крохкі, ломкі;
2. перан. нетрывалы; слабы; хілы;
~e zdrowie — слабое здароўе;
~e ciasto — пясочнае пірожнае
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
utyskiwać
незак. кніжн. na kogo/co наракаць, скардзіцца на каго/што;
utyskiwać na swoje zdrowie — наракаць на сваё здароўе
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
pith
[pɪӨ]
n.
1) асяро́дак -ка m. (сьцябла́), стры́жань -ня m. (дрэ́ва); мя́кіш ску́ркі апэльсі́на
2) су́тнасьць f., гало́ўная і са́мая ва́жная ча́стка чаго́-н.
3) сі́ла f.; энэ́ргія f.; до́брае здаро́ўе
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
candle [ˈkændl] n. све́чка
♦
burn the candle at both ends безразва́жна растра́чваць сі́лы/здаро́ўе;
cannot/is not fit to hold a candle to ≅ не ідзе́ ні ў яко́е параўна́нне; ≅ падно́ска не ва́рты;
the game is not worth the candle ≅ аўчы́нка не ва́рта вы́рабу
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
умацава́ць, умацо́ўваць
1. (прымацаваць) beféstigen vt (да чаго-н an A), féstmachen аддз vt;
2. (здароўе) stärken vt, kräftigen vt;
3. перан (дружбу, уладу) féstigen vt;
4. (замацаваць) konsolidíeren vt;
5. вайск beféstigen vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
лячы́ць, лячу, лечыш, лечыць; незак., каго-што.
Імкнуцца паправіць, вярнуць здароўе пры дапамозе лекаў і іншых медыцынскіх сродкаў. Лячыць хворага. □ Цэлы год лечаць .. [Сасакі] дактары і ніяк не могуць вылечыць, не могуць перамагчы лютай, няўмольнай хваробы. Арабей. // Прымяняць лекі і іншыя медыцынскія сродкі для вылечвання якога‑н. хворага органа. Лячыць сэрца. Лячыць лёгкія. // Прымаць захады для спынення якой‑н. хваробы. Лячыць грып. // перан. Разм. Адбудоўваць, аднаўляць. Край ажывае, Лечыць свае раны, Будуе дбайна Свой шчаслівы лёс. Астрэйка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надарва́ць, ‑рву, ‑рвеш, ‑рве; ‑рвём, ‑рвяце; зак., што.
1. Крыху, не да канца падраць. Святланка першая працягнула свой білет кантралёрцы. Тая крыху надарвала білет. Васілёнак.
2. Пашкодзіць ад якіх‑н. празмерных намаганняў, напружання. Надарваць здароўе. □ Радзівоніха выплакала ўсе слёзы І голас надарвала. Жычка. // Змучыць фізічна або маральна. — Нашто ж было класці такі воз! — заўважыў Косцік. — Гэта ж можна надарваць каня. Баранавых.
•••
Надарваць (парваць, надарваць) жывот (жываты) — вельмі моцна і доўга пасмяяцца.
Надарваць сэрца — выклікаць душэўныя пакуты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
укругаву́ю, прысл.
1. Па кругу, у кругавым напрамку. — Дай, божа... На здароўе.. — з шумам адказалі ўсе, і чарка пайшла ўкругавую. Пестрак. Шырока расставіўшы ногі, Шаховіч пачаў ўкругавую ганяць ручку. Машына не заводзілася. Мяжэвіч.
2. У цэлым і прыблізна, на круг. Заданне брыгада выконвае ўкругавую штодня на 110–125 працэнтаў. Васілевіч. [Васіль:] — У наступным годзе — на першы план ураджай. Чаго б гэта ні каштавала, а давесці да даваеннага — дванаццаць цэнтнераў ўкругавую. Потым з года ў год павышаць. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тра́ціць, -а́чу, -а́ціш, -а́ціць; -а́чаны; незак.
1. што. Расходаваць грошы, сродкі на што-н. з пэўнай мэтай, патрэбай.
Т. грошы на падарункі.
2. перан., што. Марна, без толку расходаваць; пазбаўляцца ад чаго-н.
Т. час.
Т. здароўе.
3. каго. Несці страту ў асобе таго, хто памёр, пайшоў і пад.
Т. дарагога чалавека.
4. што. Несці страту ў якіх-н. матэрыяльных каштоўнасцях.
Т. маёмасць.
5. што. Парушаць сувязь, паслядоўнасць у думках, гутарцы і пад.
Т. логіку ў разважаннях.
|| зак. патра́ціць, -а́чу, -а́ціш, -а́ціць; -а́чаны (да 1—4 знач.).
|| наз. тра́та, -ы, ДМ тра́це, ж. (да 1—4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)