ebony

[ˈebəni]

1.

n., pl. -onies

эбэ́навае дрэ́ва (матэрыя́л і дрэ́ва)

2.

adj.

эбэ́навы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

гнило́й прям., перен. гнілы́;

гнило́е де́рево гніло́е дрэ́ва;

гнило́й либерали́зм гнілы́ лібералі́зм.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ка́мфорный камфо́рны, камфо́равы;

ка́мфорное де́рево камфо́рнае (камфо́равае) дрэ́ва;

ка́мфорное ма́сло камфо́рнае ма́сла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

фи́говый бот. фі́гавы;

фи́говое де́рево фі́гавае дрэ́ва, інжы́р;

◊

фи́говый листо́к фі́гавы лісто́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

family tree

радаво́днае дрэ́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

rubber tree

каўчу́кавае дрэ́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ко́фе, нескл., м.

1. Трапічнае дрэва або куст сямейства марэнавых, з насення якіх гатуюць асобы напітак; кафейнае дрэва.

2. зб. Насенне гэтага дрэва. Малоць кофе. // Парашок з размолатага насення гэтага дрэва, а таксама заменнік такога парашку‑, кава (у 1 знач.). Жалудовы кофе.

3. Напітак, прыгатаваны з такога парашку; кава (у 2 знач.). Піць кофе.

•••

Чорны кофе — моцны кофе без малака, без смятанкі.

[Гал. koffee з араб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брэ́днік, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Дрэва ці высокі куст сямейства вярбовых; вербалоз. / ‑у, у знач. зб. Выкарчоўка брэдніку.

2. ‑у. Драўніна гэтага дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абці́нак, ‑нка, м.

Адсечаная частка чаго‑н. (бервяна, дрэва і пад.). Абцінак жардзіны. // Тое, ад чаго адсечана якая‑н. частка. Ад дрэва астаўся адзін абцінак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дравяні́сты, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дрэва, з’яўляецца дрэвам. Для расліннасці пустыні характэрна перавага дравяністых раслін над травяністымі. Гавеман. // Цвёрды, як дрэва. Дравяністы корань.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)